Powiatowy Rzecznik Konsumentów zwrócił się do Prezesa Sądu Okręgowego o podanie ilości prowadzonych przez Sąd Okręgowy i podległe mu sądy rejonowe spraw dotyczących nieuczciwych praktyk rynkowych, nadesłania zapadłych w tej materii orzeczeń wraz z uzasadnieniami bądź wskazania ich sygnatur.
Po wezwaniu do wykazania szczególnego interesu publicznego, Rzecznik wskazał, że informacje te zostaną wykorzystane „na potrzeby realnego wpływu na usprawnienie funkcjonowania Powiatowego Rzecznika Konsumentów". Powołał się przy tym na konstytucyjną powinność ochrony konsumentów przez władze publiczne, w szczególności w zakresie stosowania nieuczciwych praktyk rynkowych.
Wiceprezes Sądu Okręgowego odmówił, tłumacząc, iż uwzględnienie wniosku wiązałoby się z koniecznością dokonania analizy nie tylko repertoriów, ale również akt wszystkich spraw, aby sprawdzić czy zawierają one informacje, których udostępnienia żąda Powiatowy Rzecznik Konsumentów. Jak podkreślono, żądana informacja ma charakter informacji przetworzonej, a jej uzyskanie nie jest szczególnie istotne dla interesu publicznego. Zdaniem Wiceprezesa SO, za szczególnie istotny interes publiczny nie może zostać uznane usprawnienie funkcjonowania Biura Powiatowego Rzecznika Konsumentów.
Na takim samym stanowisku stanął Prezes Sądu Apelacyjnego, który zauważył m.in. że udzielenie informacji doprowadziłoby do paraliżu sądu.
Inaczej wniosek Rzecznika Konsumentów ocenił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, który w wyroku z 17 lipca 2014 r. (sygn. akt II SA/Wa 738/14), który podzielił opinię Rzecznika, iż uzyskanie żądanych informacji leży w interesie publicznym.
