Czas pracy członków korpusu służby cywilnej nie może przekraczać 8 godzin na dobę i średnio 40 godzin tygodniowo w przyjętym okresie rozliczeniowym nie dłuższym niż ?8 tygodni. W przypadkach uzasadnionych rodzajem pracy i jej organizacją mogą być stosowane rozkłady czasu pracy, w których jest dopuszczalne przedłużenie czasu pracy do 12 godzin na dobę. ?W rozkładach tych czas pracy nie może jednak przekraczać średnio 40 godzin na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym nie dłuższym niż ?12 tygodni. Tak wynika z art. 97 ust. 1 ustawy o służbie cywilnej (dalej usc). Określone normy czasu pracy są takie same zarówno dla pracowników, jak ?i urzędników służby cywilnej.
Zasady rekompensowania ich pracy ponadwymiarowej już nie.
Pragmatyka określa zasady
Ustawa o służbie cywilnej nie wprowadza własnej definicji pracy w godzinach nadliczbowych. Pomocna może tu być zatem definicja kodeksowa (art. 151 § 1 k.p.). Zgodnie z nią pracą w godzinach nadliczbowych jest praca wykonywana ponad obowiązujące pracownika normy czasu pracy, a także praca wykonywana ponad przedłużony dobowy wymiar czasu pracy, wynikający ?z obowiązującego pracownika systemu i rozkładu czasu pracy.
Biorąc pod uwagę obowiązujące członków korpusu sc normy czasu pracy, pracą w godzinach nadliczbowych w podstawowym czasie pracy będzie dla nich ponad 8 godzin na dobę ?i ponadprzeciętnie 40 godzin na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym. W systemie równoważnym natomiast praca ponad dobowy wymiar czasu pracy (pod warunkiem że wynosi on co najmniej 8 godzin) oraz praca przekraczająca przeciętną 40-godzinną normę czasu pracy.
Ustawa określa też własne przesłanki dopuszczalności takiej pracy. Są nią potrzeby urzędu. Jakie? Tego już nie precyzuje. Eksperci podkreślają, że w przeciwieństwie do rozwiązań kodeksowych, nie muszą mieć one szczególnego ani wyjątkowego charakteru. Takie przymioty potrzebne są tylko przy zlecaniu pracy nadliczbowej w nocy albo niedziele i święta.