WSA rozpatrywał dwie skargi na postanowienia Prezydenta o odmowie powołania do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Najwyższego.
K.P. i J.K. twierdzili, że Prezydent uchybił obowiązkowi powołania do SN wbrew odpowiedniemu wnioskowi Krajowej Rady Sądownictwa, na podstawie bliżej nieokreślonych kryteriów oraz bez podania jakiegokolwiek uzasadnienia. Domagali się stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta.
W uzasadnieniu skargi przyznali, że Prezydent nie jest wprawdzie typowym organem administracji publicznej, lecz konstytucyjnym organem państwa o szczególnej pozycji ustrojowej. Niemniej, odwołując się do doktryny oraz orzecznictwa, stwierdzili, że w sprawach powołania do pełnienia urzędu sędziego Prezydent RP jest organem administracji publicznej, wykonującym zadania z zakresu administracji publicznej, jako że są to administracyjne sprawy indywidualne w rozumieniu kodeksu postępowania administracyjnego. Co za tym idzie - dopuszczalna jest kontrola ze strony sądu administracyjnego odmowy powołania na stanowisko sędziego, jako jednostronnego, władczego przejawu woli Prezydenta RP.
Czytaj więcej
W dniu 25 czerwca 2020 r. Sąd Najwyższy orzekając w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych wydał wyrok w sprawie odwołania od uchwały Krajowej Rady Sądownictwa z dnia 10 grudnia 2019 r. przedstawiającej kandydata do powołania na stanowisko sędziego SN w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych (sygn. akt I NO 37/20).
Inne stanowisko przedstawił w odpowiedzi na skargi Prezydent RP. Wskazał, że nie jest organem administracji publicznej ani w rozumieniu k.p.a., ani w znaczeniu funkcjonalnym, a postanowienie o odmowie powołania nie stanowi decyzji administracyjnej, gdyż postępowanie w tym zakresie nie jest sprawą administracyjną. W jego ocenie powoływanie sędziów jest aktem stosowania norm konstytucyjnych, a nie uprawnieniem z zakresu administracji publicznej. Uprawnienie w zakresie powołania/niepowołania sędziego wynika bowiem z przepisów Konstytucji. Przy czym nie można tych norm interpretować jako bezwzględnego obowiązku powołania na stanowisko osoby wskazanej w uchwale KRS. Prezydent wniósł o odrzucenie obu skarg jako niedopuszczalnych.
