Wnioski takie złożyli: Pierwsza Prezes Sądu Najwyższego 29 grudnia 2015 r., grupa posłów na Sejm RP 29 grudnia 2015 r., grupa posłów na Sejm RP 31 grudnia 2015 r., Rzecznik Praw Obywatelskich 8 stycznia 2016 r. oraz Krajowa Rada Sądownictwa 15 stycznia 2016 r. Prezes Trybunału Konstytucyjnego połączył sprawy do wspólnego rozpoznania pod sygn. akt K 47/15.
Opinię NRA przygotowali wspólnie adw. Mikołaj Pietrzak, przewodniczący Komisji Praw Człowieka przy NRA, adw. Małgorzata Mączka-Pacholak, adw. prof. Jacek Skrzydło i adw. prof. Szymon Byczko.
Opinia zawiera stanowisko NRA w przedmiocie dopuszczalności pominięcia przepisów ustawy nowelizującej przy badaniu jej konstytucyjności – zdaniem Naczelnej Rady Adwokackiej TK może orzekać wprost na podstawie przepisów Konstytucji RP, z pominięciem przepisów ustawy nowelizującej.
W drugiej części opinii znalazło się stanowisko NRA co do zgodności przepisów ustawy nowelizującej z Konstytucją RP. Zdaniem NRA, ustawa nowelizująca narusza prawo do sądu w rozumieniu art. 45 ust. 1 Konstytucji RP, art. 6 ust. 1 Konwencji, art. 14 ust. 1 MPPOiP oraz art. 47 KPP, ponieważ paraliżując pracę Trybunału Konstytucyjnego uniemożliwia lub co najmniej w niemożliwym do zaakceptowania stopniu utrudnia obywatelom skorzystanie z ochrony prawnej przed sądem konstytucyjnym. Również wprowadzenie wymogu wydawania orzeczeń przez Trybunał Konstytucyjny większością 2/3 głosów – jest rażąco sprzeczne z art. 190 ust. 5 Konstytucji RP, a nadto narusza prawo do sądu gwarantowane przez art. 45 ust. 1 Konstytucji RP, art. 6 ust. 1 Konwencji, art. 14 ust. 1 MPPOiP oraz art. 47 KPP, ponieważ wprowadza nieprzewidziany w Konstytucji wymóg wydania orzeczeń większością kwalifikowaną, a nadto może skutkować uniemożliwieniem wydania orzeczenia przez Trybunał Konstytucyjny ze względu na nieosiągnięcie wymaganej większości głosów.
