Nazywany jest malarzem ekranu, bo swobodnie przekracza granice między filmem, malarstwem i wideoartem. Czerpie inspiracje ze sztuki dawnych mistrzów jednocześnie wciąż poszukując nowych, awangardowych środków wyrazu.
Na wystawie w Cafe Silesii czyli Galerii Muzeum Miejskiego w Zabrzu prezentowane są wideoarty czyli obrazy filmowe, ale nie przeznaczone do sali kinowej, lecz do kontemplacji w muzeum. Sam artysta nazywa je wizualnymi poematami; stara się w nich przekazać ulotne doznania, wrażenia, jakiś szczególny moment, przeczucie – słowem „kamerą napisać wiersz". Nie ma tu linearnej narracji, nie ma logiki przyczynowo-skutkowej – jest logika paradoksalna, tak jak w poezji.
Majewski nie używa w swych wideoartach słów ani oczywistości – posługuje się symbolami, archetypami, skojarzeniami i w ten sposób powiększa pole znaczeń. Pełno tu aluzji, skojarzeń, ale one nie dają się właściwie przełożyć na język dyskursywny; jedynie na zasadzie przybliżeń, ale nie do końca. Artysta zmusza widza do namysłu, refleksji, kontemplacji; daje możliwość kreatywnego podejścia do dzieła – każde odczytanie jest jedyne w swoim rodzaju. Każdy widz układa opowieść zgodnie z własną intuicją. Majewski czerpiąc inspiracje ze sztuki dawnych mistrzów wciąż poszukuje nowych, awangardowych środków wyrazu. Spójrzmy chociażby na kilka z prezentowanych dzieł.
"Sąd Ostateczny" Hansa Memlinga. Koncepcja wideoartu zrodziła się w czasie filmowania umieszczonego w szklanej gablocie tryptyku w Muzeum Narodowym w Gdańsku. Artysta zauważył, że sylwetki zwiedzających odbijające się w szybie (gdy przemieszczają się pomiędzy strefami „Nieba" i „Piekła") niejako „uzupełniają", „dopowiadają" wymowę obrazu. A refleksy świateł lamp z sali muzealnej przydają blasku, światłości, glorii części „rajskiej", gdzie króluje Zbawiciel.
„Źródło młodości" zaś nawiązuje do obrazu Lucasa Cranacha Starszego „Źródło Wiecznej Młodości" z roku 1546. Niedołężność i brzydota starych kobiet docierających do źródła (tu - basenu) - kąpiel w nim przywraca im młodość i urodę. Jest to nawiązanie do rzymskiego mitu o przemienieniu przez Jowisza nimfy Juwentas w źródło wody, która będzie odmładzać wszystkich kąpiących się w nim.
