[i]Fragment tekstu Dr. Tomasza Potockiego[/i]
Dzieła sztuki cechuje pewnego rodzaju ekonomiczna dualność. Z jednej strony są traktowane jako dobro konsumpcyjne, którym z wiadomych względów bardziej się delektujemy i doceniamy ich unikalność, aniżeli konsumujemy, natomiast z drugiej, zyskują coraz częściej miano aktywów finansowych, które zapewniają dochody dla ich posiadaczy. W tej części zastanowimy się nad rodzajami cen sztuki oraz omówimy determinanty mikro i makroekonomiczne, które je kształtują.
[srodtytul]Rodzaje cen sztuki [/srodtytul]
Nie ulega wątpliwości, że proces inwestycji w sztukę jest znacznie bardziej skomplikowany aniżeli inwestycje w inne klasy aktywów finansowych. Zaczyna się jednak zawsze od określenia ceny dzieła sztuki, którym jesteśmy zainteresowani. Zwracam uwagę, że tylko profesjonalna i wiarygodna wycena zapewni nam odpowiedni poziom satysfakcji finansowej, emocjonalnej i uchroni od konsekwencji natury prawnej i podatkowej nie wspominając o finansowych.
Znamy trzy różne rodzaje cen sztuki, których stosowanie zależy od odpowiedniego scenariusza rynkowego. Należą do nich:
