[b]Rz: Jakie najpoważniejsze wyzwania stoją przed nowym prezydentem USA?[/b]

Nie tylko dla USA, ale i dla większości krajów świata jednym z najważniejszych problemów jest agresywna postawa Iranu, który za wszelką cenę próbuje zdobyć broń nuklearną i rakiety do jej przenoszenia. Druga rzecz to wykorzystanie ropy i gazu jako narzędzi dominacji. Rosja, Iran, Wenezuela – wszystkie te kraje próbują zastraszać i szantażować sąsiadów, a zachęcały je do tego wysokie ceny ropy i gazu, ogromne zyski, jakie dzięki nim czerpały. Tom Friedman z „New York Timesa” ma na to zgrabne określenie – że strumień ropy i demokracja płyną w przeciwnych kierunkach. To, że Europa Środkowa ponad 40 proc. gazu importuje z Rosji, daje Kremlowi doskonałe narzędzie do wywierania nacisku i rosyjskie władze z niego korzystają. Widzieliśmy, jak agresywna zrobiła się Rosja, kiedy latem cena ropy sięgnęła 140 dolarów za baryłkę. Mieszanka zysków z ropy i gazu oraz całkowita kontrola nad źródłami ich dostaw powodują, że Rosja coraz śmielej naciska na Ukrainę, dokonała ataku cybernetycznego na Estonię, zaatakowała Gruzję i wreszcie próbuje powstrzymać budowę tarczy antyrakietowej w Polsce i Czechach.

Być może spadek cen surowców chwilowo przywróci racjonalność rosyjskiego zachowania. Ale dopóki Rosja będzie głównym dostawcą surowców do Europy, dopóty niebezpieczeństwo nie zniknie.

[b]Dlaczego Stany Zjednoczone to widzą, a wiele krajów Europy, np. Niemcy, Francja czy Włochy – nie?[/b]

Na szczęście w ostatnich dniach Unia Europejska zaczęła zdawać sobie sprawę z niebezpieczeństwa uzależnienia się od Rosji i pracuje nad dywersyfikacją dostaw.

[b]Czy szlaki przesyłu ropy są celem terrorystów?[/b]

Osama bin Laden od dawna zachęca do przeprowadzania ataków na instalacje naftowe na Bliskim Wschodzie. Al Kaida dwukrotnie próbowała zaatakować największe na świecie pola naftowe Abqiq w Arabii Saudyjskiej, w lutym roku 2006 i na wiosnę 2007. Na szczęście źle skonstruowała bombę i nie doszło do eksplozji. Gdyby się jej udało, to produkcja zmniejszyłaby się o 5 – 6 milionów baryłek ropy dziennie, a to oznacza, że cena ropy poszybowałaby powyżej 200 dolarów za baryłkę. Zagrożenie ze strony terrorystów nie zmaleje. Poważną groźbą jest też zablokowanie przez Iran cieśniny Ormuz, którą transportuje się statkami 40 proc. światowej produkcji ropy.

[b]Poparł pan atak na Irak. Nie wyklucza pan też interwencji militarnej w Iranie. To dobry sposób na stabilizowanie Bliskiego Wschodu?[/b]

Nieliczni Irakijczycy chcieliby, aby Saddam Husajn był ciągle u władzy. To głównie byli członkowie reżimu. Nie uważam, że siła to najlepsze rozwiązanie, ale czasem jest nieunikniona. W czasie prezydentury Billa Clintona dwa razy prowadziliśmy interwencje zbrojne w obronie ludności cywilnej, m.in. w Serbii. Przypomnę, że Slobodan Miloszević był odpowiedzialny za śmierć dziesięć razy mniejszej liczby ludzi niż Saddam Husajn, który – jak się policzy wywołane przez niego wojny – zabił 2 miliony osób.

[b]Ale na przykładzie Iraku widać też, jakie mogą być konsekwencje pochopnych decyzji.[/b]

[wyimek]To, że Europa Środkowa ponad 40 proc. gazu importuje z Rosji, daje Kremlowi doskonałe narzędzie do wywierania nacisku i rosyjskie władze z niego korzystają[/wyimek]Powtarzam: nie żałuję, że Ameryka poszła na wojnę z Husajnem. To, co było fatalnie przeprowadzone przez administrację Busha, to pierwsze trzy lata zarządzania krajem i prowadzenia wojny. Mieliśmy złą strategię i zbyt mało wojsk. Kiedy się to zmieniło, kiedy została wprowadzona strategia generała Davida Petraeusa, walka z al Kaidą i rebeliantami zaczęła przynosić efekty. Ta strategia powinna być wprowadzona wcześniej.