Ano z dwoma niewielkimi związkami, które zrzeszają jedną dziesiątą załogi stoczni.
Od dłuższego czasu obserwujemy w Polsce nową świecką tradycję. Platforma Obywatelska ogłasza, że odbędzie debatę ze swoimi przeciwnikami, rezerwując sobie wyłączne prawo do ustalenia, kiedy, gdzie i w jakim otoczeniu spotkanie ma się odbyć. Gdy zapraszany do dyskusji usiłuje modyfikować narzucane mu warunki, słyszy: albo będzie tak, jak chcemy, albo ogłosimy, że stchórzyliście i boicie się rozmowy.
Czy stoczniowcy rzeczywiście musieli się upierać, aby w dyskusji z szefem rządu brały udział tylko „Solidarność” i OPZZ? Nie musieli. Ale mieli prawo się obawiać, że Platformie chodzi wyłącznie o wydźwięk propagandowy tej dyskusji. Być może powinni mieć więcej zaufania do własnych argumentów. Ale też pewnie pamiętali, że pomysł debaty pojawił się przy okazji sporu o obchody 4 czerwca, w którym głównymi bohaterami byli premier i stoczniowa „Solidarność”.
Donald Tusk zdecydował się na rozmowę z dwoma mniejszościowymi związkami, potwierdzając – niestety – że chodzi mu o propagandowy show, a nie o poważną debatę. Zgodnie z przewidywaniami rozmówcy szefa rządu okazali się mało wymagający, a ponadto zastraszeni - co ułatwiło premierowi zadanie.
Można i tak. Ale jeśli Tusk rzeczywiście chce przekonać Polaków, że stocznie nie mogą być dziurawym workiem, do którego sypie się bez końca państwowe pieniądze, to musi obalić argumenty swoich prawdziwych adwersarzy.
