Sprawa dotyczyła przedsiębiorcy, który chce przyznać studentowi stacjonarnych studiów licencjackich stypendium w celu dofinansowania nauki. W zamian miałby zobowiązać się, że po jej zakończeniu będzie pracować w tej firmie, która wsparła go finansowo. W tym celu została z nim zawarta umowa cywilnoprawna. Do czasu zakończenia studiów student nie będzie świadczył na rzecz firmy żadnej pracy. Przedsiębiorca podkreślił, że kwota stypendium będzie stanowiła przychód osoby, która ją otrzymuje. Zwrócił się jednocześnie do ZUS z pytaniem, czy powinna być oskładkowana. Zakład Ubezpieczeń Społecznych uznał, że nie.
W wydanej interpretacji przypomniał, że podstawą wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz chorobowe i wypadkowe faktycznie jest przychód.
Jego definicja stosowana na potrzeby ubezpieczeń społecznych jest zawarta w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (DzU z 2022 r., poz. 2647). Z kolei art. 6 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn. DzU z 2023 r., poz. 1230) określa zamknięty katalog osób podlegających obowiązkowo ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowym.
Czytaj więcej
Nawet jeśli zleceniobiorca otrzyma wynagrodzenie za okres, gdy posiadał status studenta, już po utracie tego statusu, nie podlega ono składkom na ubezpieczenia społeczne ani zdrowotne.
ZUS zwrócił uwagę, że w katalogu nie ma umowy stypendialnej, w której stypendysta zobowiązuje się do pracy w danym podmiocie po skończeniu nauki. Jest to zdaniem ZUS umowa nienazwana, do której mają zastosowanie przepisy k.c.
