Sąd Najwyższy dyscyplinuje firmy podkradające teksty prasowe

To sedno piątkowego wyroku Sądu Najwyższego, bardzo ważnego dla prasy, dla jej kondycji a pośrednio dostępu do informacji w ogóle.

Czytaj także:

Press clipping: są granice bezpłatnej prasy

Wyrok SN stanowi przełom w trwającym już lata sporze o granice komercyjnego sporządzania przeglądów prasy bez jej zgody i zapłaty i szerzej cytowania tekstów prasowych.

Chodzi o kopiowanie, a w ocenie przedstawicieli prasy, zwłaszcza papierowej (chyba najbardziej poszkodowanej) podkradanie, fragmentów, a nawet całych tekstów gazetowych czy to papierowych czy elektronicznych pod płaszczykiem przeglądów prasy. Na polskich rynku działa kilka firm zajmujących się komercyjnie sporządzaniem odpłatnie na zlecenie form i urzędów przeglądów prasy, a jedną z dwóch największych spółek z tej branży jest Press-Service Monitoring Mediów z Poznania, którą pozwała spółka Infor Biznes, wydawca „Dziennika Gazeta Prawna". Domagała się ona ochrony majątkowych praw autorskich przez usunięcie z bazy pozwanej jej tekstów, niepowielania ich i nierozpowszechniania (sprzedaż) oraz publicznego przyznania, że korzystała z nich bezprawnie. Na dowód przedstawiła 41 tekstów 16 autorów wykorzystanych w takich przeglądach.

Sądy Okręgowy i Apelacyjny w Poznaniu oddaliły żądanie gazety, mimo że SA nie uwzględnił wielu zarzutów pozwanej spółki, która powoływała się głównie na tzw. dozwolony użytek, czyli korzystanie z fragmentów utworów bez zgody ich właściciela. SA uznał jednak, że Press Service korzysta z prawa cytatu określonego w art. 29 prawa autorskiego, i tego stanowiska bronił przed SN jego pełnomocnik mec. Piotr Walendziak.

Z kolei pełnomocnik gazety, która odwołała się do Sądu Najwyższego mec. Marcin Mioduszewski, że owo prawo zostało przez poznańskie sądy bezpodstawnie rozszerzone, a najnowszych wyrokach z 29 lipca bm. Trybunał Sprawiedliwości UE wskazał, że owszem państwa członkowskie maja pewna swobodę w regulowaniu prawa cytatu, ale odstępstwa od unijnych standardów mogą być niewielkie.

I właśnie na interpretacji art. 29 prawa autorskiego skupił się SN.

A stanowi on, że wolno przytaczać w utworach stanowiących samoistną całość urywki rozpowszechnionych utworów w zakresie uzasadnionym celami cytatu takimi jak wyjaśnianie, polemika, analiza krytyczna lub naukowa, nauczanie lub prawami gatunku twórczości.

Z kolei art. 35 stanowi, że dozwolony użytek nie może naruszać normalnego korzystania z utworu lub godzić w słuszne interesy twórcy.

Sąd Najwyższy uwzględnił zastrzeżenia wydawcy „Dziennika Gazeta Prawna", i zwrócił sprawę SA do ponownego rozpoznania.