Z poprawczaka do hostelu

Ich utworzenie przewiduje rozporządzenie ministra sprawiedliwości. Podaje także warunki, jakie musi spełnić wychowanek, by przenieść się do hostelu. W sobotę rozporządzenie wchodzi w życie.

Kto może liczyć na takie dobrodziejstwo? Nieletni, który złoży w tej sprawie wniosek, musi przebywać w zakładzie poprawczym minimum pół roku i uzyskać pozytywną opinię zespołu diagnostyczno-korekcyjnego.

Decyzję o umieszczeniu w hostelu wydaje dyrektor zakładu, w którym on przebywa. Faktycznie nadal pozostaje jego wychowankiem. Dyrektor odpowiada także za doprowadzenie do hostelu.

Dla każdego nieletniego umieszczonego w hostelu opracowuje się indywidualny program usamodzielniania oraz wyznacza opiekuna. To zadanie powierzono dyrektorowi lub kierownikowi placówki.

Co powinno się znaleźć w programie? Rozporządzenie wymienia informacje: o posiadanych i koniecznych do uzyskania przez nieletniego niezbędnych dokumentach; o przebiegu nauki i zatrudnienia oraz okresowe informacje o zachowaniu nieletniego w hostelu.

W tej ostatniej sprawie chodzi głównie o poziom przyswojenia przez nieletniego kompetencji społecznych, tj. dbałość o obiekt, w którym mieści się hostel, udział w realizacji tygodniowego i miesięcznego rozkładu zajęć w hostelu oraz współpraca w grupie wychowawczej.

Indywidualny program usamodzielniania powinien być modyfikowany w miarę procesu faktycznego usamodzielniania się nieletniego.

Nowe przepisy nakładają też kolejne obowiązki na opiekuna. Pośredniczy on w kontaktach nieletniego ze szkołą lub pracodawcą i organami pomocy społecznej oraz sprawuje nadzór nad wykonywaniem zadań określonych w indywidualnym programie usamodzielniania.

Nieletni, wobec którego odwołano decyzję o umieszczeniu w hostelu, wraca do zakładu, z którego został skierowany.

Za doprowadzenie odpowiada zakład.

Ponowne umieszczenie nieletniego w hostelu może nastąpić nie wcześniej niż po upływie  sześciu miesięcy.