Nowe zasady finansowania składek na ubezpieczenie zdrowotne rolników i ich domowników wynikają z ustawy z 13 stycznia 2012 r. o składkach na ubezpieczenie zdrowotne rolników za 2012 r. (DzU z 2012 r., poz. 123). Przyjęte w niej rozwiązania są następstwem wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 26 października 2010 r., K 58/07 (DzU nr 205, poz. 1363). W tym wyroku Trybunał uznał, że art. 86 ust. 2 w związku z art. 86 ust. 1 pkt 1 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn. DzU z 2008 r. nr 164, poz. 1027 ze zm.) w zakresie, w jakim określa zobowiązanie budżetu państwa do finansowania składek na ubezpieczenie zdrowotne wszystkich wskazanych w nim rolników i ich domowników, podlegających ubezpieczeniu społecznemu rolników z mocy ustawy, prowadzących działalność rolniczą, bez względu na wysokość osiąganych przez nich przychodów, jest niezgodny z art. 32 ust. 1 w związku z art. 84 i art. 2 konstytucji. Jednocześnie TK odroczył utratę mocy obowiązującej niekonstytucyjnych przepisów na okres 15 miesięcy.
Regulacje prawne zawarte w ustawie z 13 stycznia br. mają charakter przejściowy i dotyczą tylko 2012 r. Wdrożenie docelowego modelu finansowania składek na ubezpieczenie zdrowotne rolników i ich domowników, uwzględniającego wnioski zawarte w wyroku Trybunału Konstytucyjnego, musi być bowiem poprzedzone stworzeniem systemu podatkowego dla rolników nieprowadzących działów specjalnych produkcji rolnej.
Status ma znaczenie
Powyższa ustawa określa wysokość i sposób opłacania składek na ubezpieczenie zdrowotne:
1) rolników podlegających ubezpieczeniu społecznemu rolników, z wyjątkiem osób prowadzących działalność wyłącznie w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej oraz tych, którzy prowadzą działalność w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej i dodatkowo w gospodarstwie rolnym,