Ubezpieczeni w powszechnym systemie opieki zdrowotnej mają prawo korzystać z pomocy zarówno lekarza, jak i pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej. Pacjent wskazuje konkretnego medyka i pielęgniarkę w deklaracji wyboru, kiedy zapisuje się do danej przychodni. Pielęgniarka w miarę potrzeby chorego – tak jak lekarz – może przyjechać do domu i udzielić mu niezbędnej pomocy.
Zasady pomocy pielęgniarskiej określa rozporządzenie w sprawie zakresu zadań lekarza, pielęgniarki i położnej podstawowej opieki zdrowotnej (DzU z 2005 r. nr 214, poz. 1816) oraz zarządzenia prezesa NFZ. Dla przykładu siostra w dniach i godzinach pracy może przyjechać do domu pacjenta i pobrać od niego materiał do badań diagnostycznych. Musi mieć jednak wcześniej sygnał od chorego, że jest taka potrzeba, oraz zlecenie od lekarza rodzinnego.
Indywidualny plan wizyt zapewnia pomoc pielęgniarki od godz. 8 do 18
Gdyby pacjent potrzebował natychmiastowej pomocy, pielęgniarka powinna dotrzeć do niego w dniu zgłoszenia. W pozostałych wypadkach, gdy np. chory cierpi na schorzenie przewlekłe, pielęgniarka przyjedzie w terminie z nim uzgodnionym.
Obłożnie chorzy mogą korzystać w domu stale z pomocy pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej. O opiekę siostry mogą starać się osoby o ograniczonej sprawności ruchowej lub psychofizycznej. Ustalają sobie wówczas z nią indywidualny plan wizyt. Pielęgniarka może przychodzić między godz. 8 a 18.
