Jak uniknąć wypalenia zawodowego?

- Zagrożenie syndromem wypalenia zawodowego dotyka już co czwartego Polaka, bez względu na wiek, doświadczenie zawodowe i miejsce pracy – wskazuje dr Magdalena Łużniak-Piecha, Pełnomocnik Rektora ds. kształcenia ustawicznego w Collegium Civitas.

Wypaleni pracownicy niechętnie wykonują swoją pracę, nie jest ona u nich źródłem radości. Często jednak okazuje się, że zmiana pracy, a nawet zawodu, nie pomaga. Lepszym rozwiązaniem jest rozwijanie siebie i swoich pasji, kształcenie, poznawanie nowych osób, by zachować świeże podejście do życia.

Nie samą pracą człowiek żyje

- Sposobów na zapewnienie sobie "drugiej nogi" w życiu jest wiele. Jednym równowagę zapewnia rodzina, drugim sport, a inni zaczynają np. studiować filozofię – wymienia dr Łużniak-Piecha. – Mamy w Collegium Civitas osoby, których hobby to studiowanie filozofii. Są doświadczeni zawodowo i nie potrzebują kolejnego dyplomu do powieszenia na ścianie, lecz dawki solidnej wiedzy pozwalającej spojrzeć z perspektywy na problemy, które spotykają ich w życiu i pracy. Chcą nauczyć się czegoś nie dla prestiżu, ale dla siebie – dodaje.

Zdaniem dr Joanny Mesjasz, psycholog zarządzania z Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, w zarządzaniu własną karierą nie chodzi o to, by nie ponosić kosztów w ogóle, ale by je optymalizować. - Chodzi o odejście od tego, co tylko zawodowe i znalezienie swojego źródła „wiecznej młodości". Poczucie młodości oznacza pielęgnowanie w swoim życiu tego, co nas cieszy i sprawia przyjemność poza życiem zawodowym, jednocześnie rozbudzając w nas potrzebę kreatywności i ciągłego rozwoju bez względu na wiek – wyjaśnia dr Mesjasz.

Jakie są objawy wypalenia zawodowego?

Przede wszystkim wyczerpanie emocjonalne: uczucie pustki, zniechęcenia, braku sił i energii do działania, cynizm i obojętność wobec potrzeb innych oraz brak poczucia osiągnięć, niska samoocena, przeświadczenie, że nic nam się w życiu nie udało.

50+: Jak nadążyć za światem?

Osoby w wieku 50+ często nie nadążają za dynamicznie zmieniającą się rzeczywistością, co często ma swoje odzwierciedlenie w pogarszaniu się ich pozycji na rynku pracy. Rozwiązaniem jest oczywiście edukacja przez całe życie i stałe podnoszenie swoich kwalifikacji poprzez kursy, studia podyplomowe, rozwijanie pasji, ale to może nie wystarczyć.

Warto również pamiętać o dbaniu o psychikę – jej słaby stan wpływa na efektywność w pracy. - Organizm słabnie, więc jest to sprzyjający czas dla ujawniania się wszelkich dysfunkcji i chorób o podłożu psychosomatycznym, które wcześniej jeszcze nie dokuczały. Jednocześnie osoby po pięćdziesiątce dokonują podsumowania i oceny własnych osiągnięć. Uzyskane rezultaty nie zawsze muszą być zadowalające, co powoduje obniżenie poczucia własnej wartości i wycofywanie się z aktywności. Może mu towarzyszyć poczucie niespełnienia, frustracja, wzrost konfliktów wewnętrznych, napięcia, a nawet depresja. Taki stan psychiczny będzie niestety obniżał efektywność zawodową – mówi dr Joanna Mesjasz.

Pojawia się jednak kolejny problem - postrzeganie takich osób przez młodszych kolegów. - Oceny, które będą płynąć z otoczenia o błędach, słabnącej kreatywności czy elastyczności, mogą znacznie pogłębiać doświadczaną frustrację i prowokować do zachowań obronnych. Każda postawa obronna wpływa negatywnie na stosunek do siebie i innych ludzi sprzyja wyobcowaniu i pozbawia możliwości pracy nad sobą, a miejsce świadomego rozwoju zajmuje krucha inercja – przekonuje dr Mesjasz.

Dynamiczna rzeczywistość wymaga od nad również właściwego kształtowania swojego wizerunku w otoczeniu - Współczesny świat jest bardzo wizerunkowy, obsesyjnie wręcz skoncentrowany na cielesności i doskonałości. A obywatel tego świata, który chce odnieść sukces, ogarnięty jest przemożną pasją kontrolowania wrażenia, jakie wywiera na otoczeniu. Trudno jednak prezentować coś, czego nie ma, nie zalecam więc kreowania wizerunku bez edukacji i rozwoju. Jeśli jednak mamy co pokazać, znajomość technik wywierania wrażenia jest niezwykle pomocna. Zwłaszcza w biznesie, który nie czyta intencji, lecz rezultaty działań – twierdzi dr Mesjasz.

Młodzi: Nie dla wyniszczającej kariery

Dużo mówi się o odmiennym podejściu tzw. generacji Y do pracy - jej przedstawicie preferują samorozwój pełne nowych wyzwań życie nad wyniszczającą karierę.  Młodzi bardzo dobrze antycypują koszty związane z karierą zawodową – wynika z badań przeprowadzonych w grupie studentów zarządzania w Polsce (Wrocław, Lublin), Berlinie i Pradze.