Ustawa nie nakłada na rodziców wymogu udowodnienia, że świadczenie wychowawcze jest przeznaczane na potrzeby dziecka. Nie trzeba więc gromadzić rachunków ani paragonów. Nie znaczy to, że rodzic może dowolnie wydawać te pieniądze.
Gdy pracownik socjalny podejrzewa, że rodzic marnotrawi przekazane mu środki lub wydaje je niezgodnie z celem świadczenia, ośrodek pomocy powinien zlecić przeprowadzenie wywiadu środowiskowego, który pozwoli ustalić faktyczną sytuację rodziny. Gdy informacje o marnotrawieniu środków okażą się prawdziwe, gmina może zamienić wypłatę w gotówce na pomoc w formie rzeczowej lub usług, np. opłacanie żłobka. Co istotne, ustawa nie wskazuje, na co można przeznaczyć pieniądze ani co się kryje pod pojęciem „marnotrawienie”. Dlatego zmiany formy świadczenia są bardzo rzadkie.
Czytaj też w poradniku:
