Zasiłek pogrzebowy może uzyskać osoba, która pokryła koszty pogrzebu. Na ogół jest to ktoś z bliskiej rodziny zmarłego. Prawo do zasiłku może mieć jednak również osoba zupełnie obca dla zmarłego, a nawet pracodawca, dom pomocy społecznej, gmina, powiat lub kościół, jeśli sfinansowali pogrzeb zmarłego.
Jeśli koszty pochówku pokrył ktoś z bliskiej rodziny zmarłego, zasiłek przysługuje mu w ryczałtowej wysokości (obecnie 4000 zł). W pozostałych przypadkach ZUS zwraca rzeczywiście poniesione koszty pogrzebu, nie więcej jednak niż wspomniany ryczałt.
Zachować termin
Jeszcze nie tak dawno (przed 22 maja 2009) wniosek o przyznanie zasiłku pogrzebowego był ustalony niezwykle sztywno, tj. 12 miesięcy od dnia śmierci osoby, po której przysługiwał. Jeśli ktoś się spóźnił, to bez względu na powód zasiłek mu przepadał. Regulacja ta była powszechnie krytykowana jako zbyt rygorystyczna. Dlatego ustawodawca nieco „poluzował”.
Od 22 maja 2009 wszedł w życie art. 81 ust. 2 ustawy emerytalnej. Na jego podstawie możliwość otrzymania zasiłku pogrzebowego uzyskały wtedy osoby, które nie mogły złożyć wniosku o wypłatę w zwykłym terminie ze względu na późne odnalezienie zwłok lub zidentyfikowanie osoby zmarłej. Termin na zgłoszenie tego wniosku wynosił dla nich 12 miesięcy od dnia sporządzeniu aktu zgonu.
Wyrok Trybunału 28 października 2010, a więc już po wejściu w życie art. 81 ust. 2 ustawy emerytalnej, ale zgodnie z poprzednim stanem prawnym, zapadł wyrok Trybunału Konstytucyjnego (P.25/09, DzU z 2010 r. nr 205, poz. 1365).
Trybunał stwierdził wówczas, że art. 81 tej ustawy w brzmieniu obowiązującym przed 22 maja 2009 jest niezgodny z Konstytucją RP w zakresie, w jakim nie przewiduje innego zdarzenia, od którego rozpoczyna się bieg terminu na złożenie wniosku o zasiłek pogrzebowy, niż dzień śmierci osoby, po której świadczenie przysługuje. Uznał, że nie można pozbawiać prawa do zasiłku pogrzebowego osób, które z przyczyn od siebie niezależnych dokonały odpowiednich czynności pogrzebowych po tym terminie.