Trzeba jednak spełnić wymogi określone w przepisach.
Wpłaty na IKE są dokonywane ze środków własnych (dochodu netto po opodatkowaniu) oszczędzającego. Nie wiążą się z żadnymi bieżącymi korzyściami fiskalnymi. Korzyścią jest zwolnienie podatkowe (w miejsce zryczałtowanego podatku w wysokości 19 proc. dochodu) w razie wypłaty środków po spełnieniu wymogów ich gromadzenia na IKE. Oszczędzanie na IKE nie rodzi jednak uprawnień do ulg podatkowych.
Odmienne rozwiązanie przyjęto w odniesieniu do IKZE. Nie ma tu zastosowania zwolnienie podatkowe, natomiast zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 2a ustawy o PIT od dochodu będącego podstawą opodatkowania można odliczyć kwoty: „wpłat na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego dokonanych przez podatnika w roku podatkowym, do wysokości określonej w przepisach o indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego”.
Prawo do odliczenia przysługuje też podatnikom osiągającym dochód z działalności gospodarczej, opodatkowany stawką liniową w wysokości 19 proc. (art. 30c ustawy o PIT) oraz podatnikom opłacającym podatek w formie ryczałtu ewidencjonowanego (art. 11 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne).
Przepisy ustawy o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego (uike) umożliwiają osobie fizycznej prowadzenie tylko jednego IKE oraz tylko jednego IKZE. Moim zdaniem brak jest natomiast przeszkód do jednoczesnego prowadzenia IKE oraz IKZE. Za naruszenie zasady „jednego IKE (IKZE)” podatnik ponosi sankcje podatkowe.