Xi Jinping w Moskwie. Wizyta przyjaźni

Z drugiej strony Chiny do tej pory nie wsparły Putina, tak jak naprawdę by mogły, uchylając się od pomagania „strategicznemu partnerowi”. Na ostatnim zaś spotkaniu przywódców obu krajów, we wrześniu ubiegłego roku w Samarkandzie, Xi mówił o konieczności zachowania pokoju, wyraźnie dystansując się od rosyjskiej wojny.

Obaj przywódcy – ukraiński i chiński – ogłosili już swoje programy pokojowe. Nie są zbyt podobne, ale Xi jednak na pierwszym miejscu postawił „integralność terytorialną”. Nie wiadomo jednak, co przez to rozumie. Można się jedynie domyślać, że będzie unikał wypowiadania się o ukraińskich terytoriach zaanektowanych przez Putina – czego zresztą Pekin nie uznał. Ale jeśli będzie stawiał je na równi z Tajwanem, domagając się przestrzegania w stosunku do siebie „integralności terytorialnej” i zgody na podbicie wyspy, to z jego misji nic nie wyjdzie.

Pytanie, jak później będą się zachowywać Chiny, na czele z przywódcą, którego duma została urażona. Z USA już przedostają się informacje (poprzez, o dziwo, media japońskie), że Pekin dostarcza Moskwie amunicję. Na froncie ukraińscy żołnierze zestrzeliwują chińskie drony zwiadowcze, jednocześnie jednak ich producent zapewnia, że znalazły się tam na skutek przemytu.

Bliżej Kremla

Zachód cały czas obawia się, że Chiny mogą wesprzeć Rosję całą potęgą swojego przemysłu zbrojeniowego. Wojna wtedy przybrałaby obrót bardzo niekorzystny dla Ukrainy.

Ale za tym mogą też pójść zachodnie – głównie amerykańskie – sankcje, bardzo jednak bolesne dla obu stron. Chińska gospodarka, bardzo osłabiona forsowaną przez Xi polityką „zero tolerancji” dla epidemii Covid-19, jest w gorszej sytuacji.

– Nie popełniajmy błędu. Wizyta (Xi Jinpinga) będzie głównie dotyczyła pogłębienia związków z Rosją, takich, jakie są korzystne dla Pekinu. A nie mediacji pokojowej – sądzi jednak rosyjski analityk Aleksander Gabujew z Carnegie Endowment.