Miller pytany o rezygnację jego rządu z Baltic Pipe: Kłamstwo norweskie

- Głównym problemem była nadmierna ilość gazu zakontraktowanego jeszcze przez rząd pani premier Hanny Suchockiej. Myśmy otrzymywali o jakieś 27-30 proc. gazu za dużo. Obowiązywała zasada take or pay - albo bierzesz, albo płacisz. Dopiero racjonalizacja tego kontraktu, podpisana przez Marka Pola w moim rządzie, gdzie zmniejszono o 1/3 wolumen gazu (z Rosji) - to dopiero umożliwiło dywersyfikację. Można powiedzieć, że od 2002-2003 roku otworzyło się pole do dywersyfikacji i różne rządy próbowały to okienko wykorzystać - przypominał były premier.

A co z Baltic Pipe - inwestycją, która dziś ma zapewnić nam bezpieczeństwo energetyczne, a z której realizacji na początku XXI wieku rząd Leszka Millera się wycofał?

- To jest kolejne kłamstwo, tym razem kłamstwo norweskie. Tuż przed wyborami w 2001 roku, z powodów czysto propagandowych, firmy norweskie i polski PGNiG parafowały umowę. Jeśli chodzi o Polskę to warunkiem uruchomienia tej inwestycji był przepływ przez rurę z Norwegii co najmniej 8 mld m³ norweskiego gazu, z czego 5 mld miała wziąć Polska, a odbiorców dodatkowych 3 mld mieli znaleźć Norwegowie. Po dwóch latach Norwegowie poinformowali, że mimo starań oni nie są w stanie znaleźć dodatkowych odbiorców i proponują wygaszenie tego kontraktu. On wygasł, na prośbę Norwegów. Ta operacja od początku była niewykonalna - przekonywał Miller.

- Dziś ten kontrakt jest taką maczugą, którą wali się rząd SLD i PO-PSL - ocenił.