USA-Korea Płn.: Rozdzielone koreańskie rodziny czekają

Teraz o zjednoczenie tych rodzin, a głównie ich najstarszych członków (pamiętających jeszcze życie na Półwyspie Koreańskim) walczy grupa młodych Amerykanów koreańskiego pochodzenia Divided Families USA (Podzielone Rodziny USA).

– Te osoby mogą już długo nie pożyć. Tymczasem rodziny amerykańsko-koreańskie są obecnie jedynym łącznikiem między Stanami Zjednoczonymi a Koreą Północną – uważa Paul Lee z Divided Families. Organizacja dotarła do ponad 50 starszych osób, które za żelazną kurtyną mogą mieć jeszcze krewnych i w napięciu czekają na rozwój stosunków Pjongjang–Waszyngton.

Wspomniana wcześniej Seo ostatni raz widziała dwie swoje młodsze siostry i najmłodszego brata pod koniec 1950 roku. Pamięta chaos i panikę w ich rodzinnym miasteczku Tanchon na wschodnim wybrzeżu Korei Północnej. – Ludzie biegli na posterunek policji, palono dokumenty. Myślałam, że wszyscy umrzemy – wspomina Seo, która miała wówczas 20 lat. Wraz z dwoma młodszymi braćmi i matką dostała się do portu w Hugnam, skąd zabrał ich oenzetowski statek. Na jego pokładzie znalazły się setki mieszkańców Północy, w tym rodzice obecnego prezydenta Korei Południowej Moon Jae-ina. Akcja ta przeszła do historii pod nazwą Cud Bożonarodzeniowy.

Seo w 1983 r. wyemigrowała do USA. Podobnie jak inni rozdzieleni Koreańczycy przez jakiś czas słała pieniądze za żelazną kurtynę za pomocą chińskich brokerów. Jak podaje „Washington Post", w odpowiedzi otrzymywała listy zawierające peany na temat tego, jak wspaniałe jest życie na Północy i wychwalające reżim. – Zorientowałam się, że listy były cenzurowane i przestałam słać pieniądze – mówi Seo. Zarówno ona, jak i jej mąż – również uciekinier z Północy – przez lata utrzymywali duży, trzypiętrowy dom w Chicago, z nadzieją, że kiedyś ich bracia i siostry będą mogli tam zamieszkać.

Jaki rezultat będzie miało wtorkowe spotkanie Donalda Trumpa i Kim Dżong Una, zaplanowane w Singapurze? Obaj przywódcy znani są z nieprzewidywalności i lubią zmieniać zdanie. Szczyt jest jednak szansą na podjęcie kroków w celu skłonienia Północny do zarzucenia programu nuklearnego i ustabilizowania stosunków ze światem. Jeżeli do tego dojdzie, będzie to ogromne zwycięstwo obecnej administracji, a w szczególności samego Trumpa, który stwierdził, że do tych rozmów „przygotowywał się całe życie".