Jednym z nich było wynajęcie firmy, której celem była analiza danych o milionach użytkowników najpopularniejszej amerykańskiej wyszukiwarki internetowej. Po co? Aby kandydat nie musiał tylko odpowiadać na pytania, które postawili Amerykanie, lecz by odpowiedź padła, nim pytanie zostanie wypowiedziane. Aby sterować lękami obywateli i podpowiadać im rozwiązania ich problemów. A wszystko za pomocą algorytmów właśnie.

Wyszukiwarce, z której nielegalnie wyciągano dane o milionach ludzi, autorzy filmu nadali fikcyjną nazwę Pollyhop, choć media takie jak Politico czy CNN pojawiają się w „House of Cards" pod swymi prawdziwymi nazwami. Prawdopodobnie twórcy nie chcieli się narażać na proces z żadnym z internetowych gigantów.

Okazało się jednak, że autorzy filmu, który opisuje najgorszą stronę polityki, wyprzedzili rzeczywistość. W ostatnich dniach wyszło na jaw, że dane pobierano z największego serwisu społecznościowego świata, Facebooka. A firma Cambridge Analytica wykorzystała informacje o 50 milionach Amerykanów po to, by sztab Trumpa jak najdokładniej mógł skonstruować przekaz polityczny, który nie tylko idealnie do nich trafi, lecz i wpłynie na ich preferencje wyborcze.

Za wcześnie, by wyrokować, czy Facebook jest winien niecnym działaniom przypisywanym przez media Cambridge Analytica. Pewne jest, że okazało się, iż ta platforma została wykorzystana w amerykańskiej kampanii wyborczej na wiele sposobów. Trwające właśnie w Stanach śledztwo superprokuratora Muellera pokazało, jak rosyjska tzw. farma trolli Internet Research Agency – prowadzona przez kucharza Władimira Putina – wykorzystywała media społecznościowe, by podgrzewać temperaturę politycznego sporu i skłócać Amerykanów (na marginesie warto dodać, że Rosjanie wiedzę o amerykańskiej polityce czerpali m.in. z... „House of Cards"). Niezliczone fałszywe konta oraz wrzucanie sponsorowanych wpisów sprawiły, że przygotowane przez Rosjan treści miały dotrzeć do 126 mln użytkowników internetu, a więc do połowy uprawnionych do głosowania Amerykanów. Władze Facebooka, który i tym razem stał się głównym narzędziem ingerencji w kampanię wyborczą, zapewniły, że wszystko działo się bez ich wiedzy, i zapowiedziały wprowadzenie niezbędnych zabezpieczeń.

Wszystkie te wydarzenia pokazują pewną prawdę: oto powstały globalne potęgi internetowe, które są wystarczająco potężne, by wpływać (świadomie lub nie) na najważniejsze wydarzenia na świecie, a zarazem wystarczająco słabe, by dawać się wykorzystać w złych celach. Jeśli sam Facebook ma ponad 2 miliardy użytkowników na całej kuli ziemskiej, trudno sobie wyobrazić wprowadzenie jakiejś realnej kontroli nad wykorzystywaniem informacji o nich.