Tylko 19 zł miesięcznie przez cały rok.
Bądź na bieżąco. Czytaj sprawdzone treści od Rzeczpospolitej. Polityka, wydarzenia, społeczeństwo, ekonomia i psychologia.
Treści, którym możesz zaufać.
Aktualizacja: 19.09.2015 20:21 Publikacja: 18.09.2015 02:00
Foto: Tolga Akmen/Anadolu Agency/Getty Images
Gdyby cały świat stał się nagle jednym państwem, to ustrojem w nim panującym byłaby zapewne republika oligarchiczna lub wręcz kleptokracja w stylu skorumpowanych kraików Afryki. Wszak największa część światowych bogactw jest zgromadzona w rękach bardzo wąskiej elity. Według wyliczeń brytyjskiej organizacji charytatywnej Oxfam już w przyszłym roku 1 procent najbogatszych mieszkańców Ziemi będzie posiadać większy majątek niż pozostałe 99 proc. W 2009 r. w rękach najbogatszych znajdowało się 44 proc. światowego bogactwa, w 2014 r. 48 proc. a w 2016 r. będzie to ponad 50 proc. „Dolne" 80 proc. światowej populacji ma w posiadaniu jedynie 5,5 proc. globalnego bogactwa. 85 najbogatszych ludzi świata kontroluje fortunę równą majątkom, jakimi dysponuje 3,5 miliarda najbiedniejszych.
Nierówności są obecne zarówno w totalitarnych dyktaturach, jak i w liberalnych, okrzepłych demokracjach. W Rosji 111 miliarderów posiada 19 proc. całego majątku wszystkich gospodarstw domowych w kraju, a najbogatsze 10 proc. społeczeństwa ma w swoich rękach 85 proc. narodowego bogactwa. W Chinach, według bardzo ostrożnych szacunków, 1 proc. najbogatszych ludzi ma w swych rękach 30 proc. aktywów wszystkich gospodarstw domowych. W USA w 2007 r. najbogatszy 1 proc. narodu posiadał 35 proc. majątku (w 2011 r. już 37 proc.), a 40 proc. najbiedniejszych zaledwie 0,2 proc. narodowego bogactwa.
Bądź na bieżąco. Czytaj sprawdzone treści od Rzeczpospolitej. Polityka, wydarzenia, społeczeństwo, ekonomia i psychologia.
Treści, którym możesz zaufać.
Ich nazwiska nie trafiały na okładki płyt, ale to oni ukształtowali dzisiejszy show-biznes.
„Eksplodujące kotki. Gra planszowa” to gratka dla tych, którzy nie lubią współgraczy…
Chemia pomiędzy odtwórcami głównych ról utrzymuje film na powierzchni, także w momentach potencjalnej monotonii.
Czasem największy horror zaczyna się wtedy, gdy przestajemy okłamywać samych siebie.
Współczesne kino częściej szuka empatii niż konfrontacji, ale wciąż uważam, że ta druga może być bardzo skuteczna.
Masz aktywną subskrypcję?
Zaloguj się lub wypróbuj za darmo
wydanie testowe.
nie masz konta w serwisie? Dołącz do nas