[b]Tak orzekł NSA 17 kwietnia 2009 r. (I FSK 284/08).[/b]
Organy podatkowe stwierdziły, że spółka zaniżyła podatek należny z tytułu sprzedaży towaru wraz z jego montażem, na skutek błędnej klasyfikacji tych czynności i łącznego ich opodatkowania preferencyjną 7-proc. stawką VAT. Uznały, że spółka wykonywała dwie odrębne czynności: dostawę towarów (markiz tarasowych) oraz usługi w postaci ich montażu u klienta. Powinny być one odrębnie zaklasyfikowane i opodatkowane według właściwych dla nich stawek VAT. Stwierdziły ponadto, że jeśli spółka sprzedaje wyprodukowany przez siebie wyrób a w cenie zawarta została również usługa montażu, to całość transakcji powinna być opodatkowana stawką 22 proc., właściwą dla dostawy towarów.
WSA, do którego trafiła ta sprawa, orzekł, że spółka prawidłowo, powołując się na art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o VAT z 2004 r., zastosowała 7-proc. stawkę VAT za wykonanie i trwały montaż markiz w budynkach mieszkalnych. Uznał, że celem jej działalności było zamontowanie w sposób trwały wyprodukowanych przez nią markiz u klientów, co potwierdza sposób określenia przedmiotu umowy, sposób jej realizacji, a także łączne określenie kwoty należności za końcowy efekt tej kompleksowej czynności. Tym samym nie ma, zdaniem sądu, podstaw do podziału tej jednorodnej czynności na odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usługi montażu.
Na ten wyrok organ podatkowy wniósł skargę kasacyjną, którą NSA oddalił, uznając, że art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o VAT z 2004 r. jest przepisem intertemporalnym, którego celem i istotą jest złagodzenie skutków przystąpienia Polski do UE. Przyjęta przez sąd I instancji interpretacja przepisów ma potwierdzenie w brzmieniu art. 2 pkt 1 VI dyrektywy oraz [b]wyroku Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie C-41/04.[/b]
[-]Kamila Pomykała, Zespół Zarządzania Wiedzą Podatkową firmy Deloitte[/-]
