Podatnik wniósł skargę do sądu. Sąd skargę oddalił. Podatnik złożył więc skargę kasacyjną. NSA w wyniku jej rozpoznania skierował sprawę do WSA.
[srodtytul]Skąd to rozstrzygnięcie[/srodtytul]
Rozpatrując ponownie sprawę, WSA przypomniał, że [b]termin trwania zabezpieczenia od jego dokonania w związku z wydaniem decyzji wynosi trzy miesiące. Ustawodawca jednak przewidział możliwość przedłużenia tego terminu na wniosek wierzyciela[/b]. Warunkiem przedłużenia jest istnienie uzasadnionych przyczyn uniemożliwiających wszczęcie postępowania egzekucyjnego.
[b]Co do obowiązku o charakterze niepieniężnym termin zabezpieczenia może być przedłużony tylko o okres do trzech miesięcy.[/b] Wnioskując a contrario, należy zauważyć, że ustawodawca w tym przepisie nie zawarł takiego ograniczenia w stosunku do należności o charakterze pieniężnym, co oznacza, że organ egzekucyjny obowiązany jest przedłużyć termin do złożenia wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego w terminie trwania zabezpieczenia oraz że termin zabezpieczenia należności pieniężnych może być przedłużony wielokrotnie.
Nie ulega jednak wątpliwości, że [b]organ egzekucyjny, działając na wniosek wierzyciela złożony po upływie terminu trwania zabezpieczenia, nie może orzec o kolejnym przedłużeniu terminu zabezpieczenia.[/b] Taka konkluzja uzasadniona jest przede wszystkim charakterem postępowania w sprawie przedłużenia terminu jako postępowania wnioskowego, w którym to wnioskodawca decyduje zarówno o terminie złożenia wniosku, jak i treści swego żądania.
[b]Skoro żądanie zostało złożone po upływie terminu, to należy uznać, że organ egzekucyjny nie mógł przedłużyć terminu, który już minął[/b].
