Dojazdy samolotem nie zwiększą kosztów podatkowych

[b]Tak postanowił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z 6 lipca 2010 r., I SA/Gd 255/10[/b]

[srodtytul] Jaki jest problem[/srodtytul]

L.S. złożył wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków faktycznie poniesionych na dojazd do pracy. Jest pilotem i dociera do pracy środkami transportu lotniczego. Ponadto korzysta z biletów pracowniczych (dużo tańszych od normalnych).

Zarówno czas, jak i koszt dojazdu do pracy środkami transportu lotniczego jest najkrótszy i najtańszy. Charakter pracy nie pozwala L.S. na systematyczne dojazdy do pracy, a zakup biletów musi być dostosowany do miesięcznego planu pracy (lotów). Chciał korzystać z podwyższonych pracowniczych kosztów uzyskania przychodów.

Na takie rozwiązanie nie zgodziły się jednak organy podatkowe. Sprawa znalazła finał w sądzie.

[srodtytul]Skąd to rozstrzygnięcie[/srodtytul]

Sąd przypomniał, że w myśl art. 22 ust. 11 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?n=1&id=346580]ustawy o PIT[/link], jeżeli roczne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 2, są niższe od wydatków na dojazd do zakładu lub zakładów pracy środkami transportu autobusowego, kolejowego, promowego lub komunikacji miejskiej, w rocznym rozliczeniu podatku koszty te mogą być przyjęte przez pracownika lub przez płatnika w wysokości wydatków faktycznie poniesionych, udokumentowanych wyłącznie imiennymi biletami okresowymi.

Aby w rozliczeniu rocznym podatnik mógł odliczyć kwotę kosztów uzyskania przychodów w wysokości wydatków rzeczywiście poniesionych na dojazd do zakładu pracy, muszą zostać spełnione łącznie warunki: wydatki pracownika były wyższe od kosztów ustawowo określonych, były poniesione na transport do zakładu pracy, dojazd do pracy odbył się ściśle wymienionymi środkami transportu, wydatki zostały udokumentowane wyłącznie imiennymi biletami okresowymi.

W tej sprawie dwa ze wskazanych warunków nie zostały spełnione, a zatem organ słusznie uznał w zaskarżonej indywidualnej interpretacji, że stanowisko strony jest nieprawidłowe.

W art. 22 ust. 11 ustawy w sposób wyczerpujący zostały wymienione środki transportu, z których korzystanie w dojazdach do pracy i z pracy uprawnia podatnika – przy spełnieniu pozostałych warunków – do odliczenia w rozliczeniu rocznym wydatków faktycznie poniesionych na ten cel w pełnej wysokości.

Ustawodawca nie posłużył się w tym przepisie zwrotem „w szczególności” czy „inne”, co pozwoliłoby uzasadnić tezę skarżącego, że również korzystanie z transportu lotniczego w drodze do pracy i z pracy umożliwia odliczenie poniesionych w tym celu wydatków w pełnej wysokości.