[b]Tak orzekł WSA w Bydgoszczy 9 listopada 2010 r. (I SA/Bd 815/10).[/b]
Spółka złożyła wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=3EC0892953EAF58605FEE453B6E7CBF6?id=115893]ustawy o CIT[/link]. Przepisy te dotyczą niedostatecznej kapitalizacji. Spółka wyjaśniła, że zaciągnęła dwie pożyczki, do których stosuje się ograniczenia wynikające z tych przepisów.
Wyłączyła więc z kosztów wartość zapłaconych odsetek od tej części pożyczki, która przekroczyła trzykrotność wartości kapitału zakładowego. Działanie to nasunęło pytanie, czy określając wartość zadłużenia wobec udziałowców i innych podmiotów wymienionych w przepisie, należy wziąć pod uwagę wyłącznie zadłużenie z tytułu pożyczek i kredytów, czy z wszelkich tytułów prawnych?
Według spółki, zgodnie z celem przepisu, chodzi wyłącznie o zadłużenie z tytułu wymienionych w przepisie pożyczek i kredytów. Nie może być zatem mowy o ogólnej wartości zadłużenia wobec kwalifikowanych udziałowców.
Organ podatkowy nie zgodził się z tym stanowiskiem. W interpretacji posłużył się wykładnią językową niezdefiniowanego w prawie podatkowym terminu „wartość zadłużenia”. Wskazał, że zadłużenie to suma długu. Tymczasem dług oznacza nie tylko pożyczki i kredyty, ale i inne zobowiązania.