O ujęciu korekty decyduje przyczyna wystawienia

[b]Tak orzekł NSA w Warszawie 1 grudnia 2010 r. (I FSK 106/10).[/b]

Spółka w ramach działalności gospodarczej świadczy usługę leasingu finansowego nieruchomości. W czasie trwania umowy klient może zwrócić się o zmianę harmonogramu spłaty rat leasingowych. Konsekwencją jest zwrot części wpłaconych już pieniędzy i rozłożenie tej kwoty na raty. Taki aneks do umowy powoduje zmianę wysokości poszczególnych rat leasingowych w części dotyczącej spłaty wartości początkowej oraz ich części odsetkowych.

Spółka zwróciła się do ministra finansów z pytaniem, kiedy ujmować faktury korygujące. Jej zdaniem podatek należny z tego tytułu powinien być wykazany w deklaracji za miesiąc, w którym zawarty zostanie aneks do umowy powodujący zwiększenie kwoty należnej na rzecz spółki.

Minister nie zgodził się z tym stanowiskiem. Stwierdził, że zgodnie z art. 19 ust. 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=17D1F175CBC1000681743E9D550EDE8C?n=1&id=172827&wid=337454]ustawy o VAT[/link] obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi.

Dlatego, gdy korekta spowoduje zwiększenie podatku należnego, powinna być rozliczona w okresie, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dostawy nieruchomości (bez względu na przyczynę korekty).

Sprawa trafiła do NSA. Ten uznał stanowisko spółki za prawidłowe.

Zdaniem sądu przesłanką decydującą o momencie wykazania podwyższonego obrotu jest ocena zdarzenia, które powoduje konieczność korekty. W sytuacji błędu podatnika podwyższony obrót wykazywany jest w miesiącu wystawienia faktury pierwotnej.

[b]Gdy jednak dochodzi do podwyższenia ceny po wystawieniu faktury pierwotnej, korekty dokonuje się w miesiącu, w którym to podwyższenie nastąpiło.[/b]

Takie same argumenty zostały przywołane w [b]wyroku NSA z 26 października 2009 r. (I FSK 831/08). [/b]

[i]Autor jest członkiem Zespołu Zarządzania Wiedzą Podatkową firmy Deloitte[/i]

[ramka][b]Komentuje Przemysław Skorupa, starszy menedżer w Dziale Doradztwa Podatkowego firmy Deloitte (biuro w Warszawie)[/b]

Bardzo często zdarzają się sytuacje, gdy już po wystawieniu faktury dokumentującej sprzedaż towaru lub usługi podwyższona zostaje cena. Może to wynikać zarówno z okoliczności znanych już w momencie wystawienia faktury pierwotnej, jak i powstałych po dostawie lub wykonaniu usługi (np. podwyższenie na podstawie aneksu do umowy).

Jeśli okoliczności wpływające na podwyższenie podstawy opodatkowania w ramach danej transakcji były znane już w momencie wystawienia faktury, wówczas ewentualna faktura korygująca uwzględniająca taką zmianę powinna zostać wykazana w okresie rozliczeniowym, w którym powstał, zgodnie z art. 19 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy. Już wówczas znana była bowiem kwota należna z tytułu dostawy.

Inaczej jest jednak, gdy w momencie wystawienia faktury pierwotnej nie była znana ostateczna cena, zmieniła się bowiem już po przeprowadzeniu transakcji.

Z sytuacją taką mamy niekiedy do czynienia przy sprzedaży nieruchomości komercyjnych, np. gdy strony uzgadniają podwyższenie ceny, które zależy od wynajęcia określonej części powierzchni w sprzedanym budynku (powoduje to wzrost wartości nieruchomości). Innym przykładem jest zmiana ostatecznej wysokości rat w leasingu finansowym denominowanym w walucie obcej.

Wtedy ostateczna wysokość podstawy opodatkowania – kwoty należnej – jest znana dopiero po zakończeniu umowy, a pierwotna faktura wystawiona jest na podstawie informacji znanych w momencie wydania przedmiotu leasingu korzystającemu.

[b]Jeśli podwyższenie ceny wynika z okoliczności nieznanych w momencie dokonania transakcji, to faktura korygująca zwiększająca wartość podatku należnego powinna być wykazana w okresie rozliczeniowym, w którym ona zaistniała.[/b]