Znamy już pisemne uzasadnienie głośnej uchwały siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24 stycznia 2011 r. (sygn. II FPS 6/10)
dotyczącej rozliczenia wydatków związanych z podniesieniem kapitału zakładowego spółki kapitałowej (także w drodze emisji akcji).
Niestety, wpisuje się ona w charakterystyczny nurt orzecznictwa zawężający możliwość uznawania poczynionych przez podatnika wydatków za koszty uzyskania przychodów.
A nie powinno przecież budzić wątpliwości, że wartości pieniężne bądź składniki majątkowe uzyskane w wyniku podwyższenia kapitału mogą służyć prowadzonej działalności gospodarczej. Wpływają bowiem na zwiększenie możliwości spółki (np. poprawiają płynność finansową).
Tym samym niewątpliwie poczynienie przez spółkę wydatków związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego spełnia kryteria opisane w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, co pozwala zaliczyć je do kosztów podatkowych. Poniesiony koszt nie musi przecież spowodować osiągnięcia konkretnego przychodu, aby można było go rozliczyć podatkowo.