Tak orzekł WSA we Wrocławiu 14 lipca 2011 (I SA/Wr 684/11).
Spółka (bank), będąc płatnikiem, ma obowiązek posiadania certyfikatu rezydencji w momencie dokonywania wypłaty na rzecz osoby niemającej miejsca zamieszkania na terenie Polski.
Posiadane przez nią certyfikaty nie zawierają daty końcowej ich obowiązywania, w związku z czym we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej pytała, czy taki certyfikat zachowuje aktualność do czasu zmiany sytuacji faktycznej, o której zaświadcza, tzn. do momentu zmiany rezydencji podatkowej osoby zagranicznej. Jej zdaniem tak. Bank dodał, że będzie zawsze dysponował oświadczeniami o miejscu rezydencji, otrzymanymi od osób, którym dokonuje wypłat.
Organ podatkowy nie zgodził się ze spółką. Wskazał, że ponieważ certyfikat ma charakter zaświadczenia, nie może potwierdzać stanu przyszłego, a jedynie teraźniejszy bądź przeszły. Dlatego – w opinii organu – płatnik powinien posiadać certyfikat rezydencji, którego ważność na dzień wypłaty została w nim potwierdzona.
Zdaniem sądu jest to nieprawidłowe stanowisko, bowiem dopóki osoba uprawniona do wypłaty pozostaje w miejscu zamieszkania wskazanym w certyfikacie, a certyfikat nie zawiera daty ograniczającej czas jego obowiązywania, dopóty nie sposób przyjąć, że nie może być skuteczny.