Aby bowiem tak się stało, zachowanie bezrobotnego powinno mieć cechy zawinionego.
Wynika tak z [b]wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 18 lutego 2010 r. (IV SA/Gl 612/09).[/b]
Decyzją prezydenta miasta orzeczono o utracie przez M.M. statusu osoby bezrobotnej. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia określono, że utrata statusu następuje na 120 dni.
[b]Za osobę bezrobotną nie może być bowiem uznana taka, która bez uzasadnionej przyczyny odmówiła przyjęcia propozycji innej formy pomocy określonej w ustawie[/b], tj. indywidualnego planu działania. M.M. odwołała się. Jednak bezskutecznie. Złożyła więc skargę do sądu, która odniosła skutek.
WSA przypomniał, że wydanie decyzji w sprawie pozbawienia statusu osoby bezrobotnej, z wyjątkiem przypadku opisanego w art. 33 ust. 4 pkt 6 ustawy z 20 kwietnia 2004 r. [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=B34FD1B1DBE817131657F8803F2AA266?id=269029]o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jedn. DzU z 2008 r. nr 69, poz.415)[/link], następuje wskutek działania starosty podjętego z urzędu, a stroną wszczętego postępowania staje się osoba bezrobotna.