[b]Tak wynika z wyroku WSA w Szczecinie z 27 czerwca 2007 r. (II SA/Sz 210/07)[/b]
[srodtytul] Jaki był problem[/srodtytul]
Joanna P. zarejestrowała się w urzędzie powiatowym i uzyskała status bezrobotnej z prawem do zasiłku od 6 maja 2006 r. do 5 maja 2007 r. Posiadała potwierdzenie zameldowania w mieście położenia urzędu na pobyt czasowy do 31 października 2006 r. Złożyła też w organie stosowny dokument na potwierdzenie. Jednak nastąpiła przerwa w tym zameldowaniu, kolejne bowiem potwierdzenie zameldowania na pobyt czasowy pod tym samym adresem, jakie przedłożyła w urzędzie pracy 12 grudnia 2006 r., obejmowało okres od 12 grudnia 2006 r. do 30 czerwca 2007 r. Starosta pozbawił ją statusu osoby bezrobotnej i prawa do zasiłku. Stało się tak dlatego, że w ocenie wojewody przestała spełniać przesłanki warunkujące taki status przewidziane przez przepisy ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach pracy. Zgodnie z ustawą bezrobotnym jest w szczególności osoba zarejestrowana we właściwym dla miejsca zameldowania stałego lub czasowego powiatowym urzędzie pracy.
Joanna P. nie zgodziła się z tą decyzją. Starosta uznał, że nie miała ona zameldowania na terenie działania urzędu pracy. Sprawa trafiła do wojewody. Joanna P. podnosiła w odwołaniu, że przez przeoczenie nie dopełniła obowiązku przedłużenia zameldowania, była przekonana, iż dotychczasowe zameldowanie obejmuje okres do końca grudnia 2006 r. Urząd utrzymywał, że jego pracownica informowała Joannę P. o konieczności przedłożenia kolejnego dowodu na potwierdzenie zameldowania na pobyt stały lub czasowy na terenie działania tego urzędu. Jednak wojewoda utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. Spór znalazł finał w wojewódzkim sądzie administracyjnym.
[srodtytul] Skąd to rozstrzygnięcie[/srodtytul]
