Na nieopodatkowaną pożyczkę czasem lepiej się nie powoływać

W razie powołania się przez podatnika na fakt dokonania czynności cywilnoprawnej, z tytułu której nie dopełnił ciążących na nim obowiązków, stawka podatku wynosi 20 proc.

Aktualizacja: 29.09.2009 07:43 Publikacja: 29.09.2009 05:03

Na nieopodatkowaną pożyczkę czasem lepiej się nie powoływać

Foto: Fotorzepa, MW Michał Walczak

rp.pl

Tak wynika z wyroku [b]WSA w Olsztynie z 17 września 2009 r., (I SA/Ol 521/09)[/b].

Naczelnik urzędu skarbowego określił podatnikowi PCC od ustnej umowy pożyczki pieniędzy w wysokości 20 proc. Podatnik powołał się na pożyczkę od ciotki, która nie została udokumentowana. Decyzję tę utrzymał w mocy również dyrektor izby skarbowej. Podatnik odwołał się do sądu.

[srodtytul]Skąd to rozstrzygnięcie[/srodtytul]

WSA przypomniał, że zgodnie z art. 7 ust. 5[link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=8D95175590E0061C5DF768D5F7EBAD7B?id=185384] ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych[/link] stawka podatku wynosi 20 proc., jeżeli przed organem podatkowym lub organem kontroli skarbowej w toku czynności sprawdzających, postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego:

- podatnik powołuje się na fakt zawarcia umowy pożyczki, depozytu nieprawidłowego lub ustanowienia użytkowania nieprawidłowego albo ich zmiany, a należny podatek od tych czynności nie został zapłacony;

- biorący pożyczkę powołuje się na fakt zawarcia umowy pożyczki, a nie spełnił warunku udokumentowania otrzymania pieniędzy na rachunek bankowy, albo jego rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową lub przekazem pocztowym.

Ustawodawca wprowadził nową stawkę podatkową o charakterze sankcyjnym w stosunku do nieuczciwego podatnika. Jej wysokość wynosi aż 20 proc. podstawy opodatkowania. Ma ona zastosowanie w razie powołania się przez podatnika na fakt dokonania określonej czynności cywilnoprawnej, z tytułu której nie dopełnił on ciążących na nim obowiązków.

Powołanie się musi mieć miejsce przed organem podatkowym lub organem kontroli skarbowej w toku czynności sprawdzających, postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego.

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przez podatnika na fakt dokonania czynności cywilnoprawnej – jeżeli podatnik nie złożył deklaracji w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych w terminie pięciu lat od końca roku, w którym upłynął termin płatności podatku, a następnie powołuje się przed organem podatkowym lub organem kontroli skarbowej na fakt jej dokonania.

Przepis ten znajdzie zastosowanie, jeśli podatnik nie złożył deklaracji w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych w terminie pięciu lat od końca roku, w którym upłynął termin płatności, a następnie – po upływie tego terminu – powołuje się na fakt dokonania tej czynności. Chwila powołania się na fakt dokonania czynności będzie dla tego podatnika momentem powstania obowiązku podatkowego.

Stawkę sankcyjną pobiera się z chwilą powtórnego powstania obowiązku podatkowego. Może on powstać po upływie 14 dni od chwili powstania obowiązku podatkowego (czyli zasadniczo od chwili zawarcia umowy), a zatem już po niedopełnieniu przez podatnika przewidzianych w ustawie obowiązków.