Spółka wyrówna emeryturę

[b]Takie wnioski płyną z wyroku Sądu Najwyższego z 25 maja 2010 r. (sygn. I PK 190/09)[/b], który zapadł w sprawie byłego pracownika bełchatowskiej kopalni.

To pierwsza tego typu sprawa w SN. W Sądzie Okręgowym w Piotrkowie Trybunalskim na rozstrzygnięcie czekają kolejne pozwy górników, którzy wystąpili z podobnymi roszczeniami przeciwko kopalni.

Poszło o to, że na zakończenie zatrudnienia spółka wystawiła górnikowi świadectwo pracy, w którym jego posada została zakwalifikowana jako praca górnicza uprawniająca do zastosowania przelicznika stażu w wysokości 1,2 (zgodnie z art. 51 ust. 1 pkt 4 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=CA25C972E42CA3E67E6B437F990A79EC?id=324468]ustawy emerytalnej[/link]).

Po prawie trzech latach pobierania świadczenia emerytowany górnik złożył jednak wniosek do ZUS o przeliczenie świadczenia. Gdy sprawa trafiła do sądu, okazało się, że jako elektromechanik często wykonywał pracę na przodku, więc jego staż emerytalny powinien być liczony z wykorzystaniem najwyższego przelicznika – 1,8 za każdy rok pracy. Dzięki temu wyrokowi górnik otrzymał z ZUS znacznie wyższą emeryturę.

[srodtytul]Udowodnić winę[/srodtytul]

Z tym wyrokiem w ręku [b]zgłosił się do byłego pracodawcy z żądaniem wypłaty wyrównania zaniżonej przez ostatnie lata emerytury. Jak twierdził, stało się tak z winy spółki, która wystawiła mu błędne świadectwo pracy. [/b]

Sądy, które zajęły się tą sprawą, stwierdziły, że zgodnie z art. 97 §2 kodeksu pracy pracodawca ma obowiązek podać w nim informacje dotyczące okresu i rodzaju wykonywanej pracy, zajmowanych stanowisk etc. Uznały, że wyrok podwyższający emeryturę potwierdził, że świadectwo pracy zostało źle wystawione. Przyznały mu więc 22 tys. zł wyrównania.

Kopalnia złożyła skargę kasacyjną. Okazało się wtedy, że sprawa nie jest taka prosta.

– Wyrok w sprawie emerytalnej nie jest wiążący dla sądu pracy rozpatrującego pozew o odszkodowanie w takiej sprawie – tłumaczyła w uzasadnieniu do wyroku prof. Małgorzata Gersdorf, sędzia Sądu Najwyższego. – [b]Nawet jeśli pracodawca popełnił błędy w świadectwie, nie przesądza to automatycznie o jego winie. Sądy same powinny ustalić, czy kopalnia wystawiająca świadectwo pracy ponosi odpowiedzialność za przyznanie pracownikowi zaniżonej emerytury.[/b]

[b]Sąd Najwyższy w wyroku z 25 maja 2010 r.[/b] zwrócił także uwagę na to, że [b]ważne jest ustalenie, dlaczego powód nie wystąpił o sprostowanie świadectwa pracy i zwlekał ze złożeniem wniosku o przeliczenie emerytury.[/b]

SN wskazał także, że sąd powinien sprawdzić, czy faktycznie wykonywał pracę, do której stosuje się wyższy przelicznik stażu.

[srodtytul]Dziesięć lat przedawnienia[/srodtytul]

Jeden z zarzutów kasacyjnych spółki dotyczył dość istotnej kwestii, jaką jest długość okresu przedawnienia roszczeń. Sądy przyjęły bowiem, że jest to wynikający z k.c. okres dziesięciu lat.

Spółka dowodziła zaś, że roszczenia pracownika wywodzą się ze stosunku pracy i dotyczą powtarzającego się świadczenia, należałoby więc zastosować tu trzyletni okres przedawnienia roszczeń, co znacznie ograniczyłoby wysokość odszkodowania dochodzonego przez powoda (dochodził świadczeń za cztery lata). Przyjmując krótsze przedawnienie, spółka musiałaby płacić za trzy lata.

Sąd Najwyższy nie podzielił argumentów spółki i stwierdził, że [b]w sprawach o odszkodowania, takich jak ta, roszczenia pracownika przedawniają się po upływie dziesięciu lat[/b]. Uwzględnił jednak skargę kasacyjną spółki i odesłał sprawę do ponownego rozpoznania przez sąd okręgowy.

[ramka][b]Kto ponosi odpowiedzialność[/b]

[b] Sąd Najwyższy w wyroku z 13 października 2005 r. (sygn. II PK 36/04) [/b]uznał, że pracownik może na podstawie art. 471 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=C7667EB617872113C5396FEB56E35194?id=70928]k.c.[/link] w związku z art. 300 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=76037]k.p.[/link] dochodzić od pracodawcy naprawienia wyrządzonej niewydaniem w terminie lub wydaniem niewłaściwego świadectwa pracy (art. 99 § 1 i 2 k.p.) szkody innej niż utrata zarobków w związku z pozostawaniem bez pracy.