[b]Tak uznał NSA w wyroku z 15 czerwca 2010 r. (I FSK 1021/09).[/b]
Podatnik, który ma wątpliwości dotyczące prawidłowej wykładni przepisów prawa podatkowego, może wystąpić z wnioskiem o wydanie ich indywidualnej interpretacji. Zgodnie z przepisami ordynacji podatkowej składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Oznacza to, że organ podatkowy dokonuje wykładni przepisów na podstawie faktów przekazanych mu przez wnioskodawcę.
[srodtytul]Problem z ustaleniem[/srodtytul]
Organy statystyczne są upoważnione do wydawania klasyfikacji towarów i usług. Klasyfikacje te służą różnym celom, także podatkowym. O ile bowiem [b]organ statystyczny nie może dokonać interpretacji przepisów prawa podatkowego, o tyle może pomóc podatnikowi w ustaleniu właściwego stanu faktycznego, a tym samym konsekwencji podatkowych, które się z nim wiążą.[/b] W ten sposób dochodzi do sytuacji, w której kompetencje organów podatkowych oraz organów statystycznych mogą się wzajemnie przenikać.
Całą sytuację komplikuje nieco fakt, iż klasyfikacje statystyczne są nierozerwalnie związane z podatkiem VAT. Przepisy [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=17D1F175CBC1000681743E9D550EDE8C?n=1&id=172827&wid=337454]ustawy o VAT[/link], jak również przepisy wykonawcze, powołują się wprost na określone grupowania PKWiU. Ustawa zawiera także art. 8 ust. 3, który stanowi, iż usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są zasadniczo identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji.