Zasady dostępu do usług wodociągowych określa regulamin

[b]Tak postanowił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z 21 lipca 2010 r., II SA/Gd 501/10[/b]

[srodtytul]Jaki jest problem[/srodtytul]

H.R. wniósł skargę na postanowienie samorządowego kolegium odwoławczego podjęte na podstawie art. 37 § 2 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=FEBF877810A694D887EFA3AF1E7616A4?n=1&id=133093&wid=296180]kodeksu postępowania administracyjnego[/link] w wyniku rozpatrzenia zażalenia na niezałatwienie w terminie sprawy.

H.R., twierdząc, że gmina ma ustawowy obowiązek zapewnienia jego gospodarstwu zaopatrzenia w wodę należytej jakości, zażądał od wójta podjęcia stosownych działań i wydania decyzji administracyjnej. Działka skarżącego nie jest podłączona do gminnej sieci wodociągowej, a jej zaopatrzenie w wodę odbywa się z indywidualnego ujęcia zlokalizowanego na nieruchomości.

Woda ta nie odpowiada wymogom wskazanym w rozporządzeniu w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi. W odpowiedzi na żądania skarżącego gmina wyjaśniła, że nie posiada środków na podłączenie jego działki siedliskowej do gminnej sieci wodociągowej, ale nie ma żadnych przeciwwskazań, aby skarżący wykonał przyłącze wodociągowe we własnym zakresie i na własny koszt.

Skarżący wniósł w trybie art. 37 § 1 i § 2 k.p.a. zażalenie na bezczynność wójta w tej sprawie. Samorządowe kolegium odwoławcze odmówiło wyznaczenia wójtowi terminu do załatwienia sprawy. H.R. wniósł skargę do sądu.

[srodtytul]Skąd to rozstrzygnięcie[/srodtytul]

WSA skargę odrzucił. Przypomniał, że art. 3 § 2 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=166935]prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi[/link] wymienia akty i czynności organów administracji publicznej, które podlegają zaskarżeniu do sądu administracyjnego.

Postanowienie podjęte na podstawie art. 37 k.p.a. w wyniku rozpatrzenia zażalenia na niezałatwienie sprawy w terminie nie należy do aktów wymienionych w tym przepisie, a w związku z tym skarga na takie postanowienie nie jest dopuszczalna.

Zaskarżone postanowienie nie należy do postanowień wymienionych w punkcie 2 wspomnianego przepisu, gdyż nie przysługuje na nie zażalenie, nie kończy postępowania w sprawie i nie rozstrzyga sprawy co do istoty. Z tych względów skarga jako niedopuszczalna musiała podlegać odrzuceniu.

Gmina nie ponosi odpowiedzialności za jakość wody pochodzącej z indywidualnego ujęcia, ale właściciel lub zarządca nieruchomości. Problem w sprawie dotyczy bardziej kwestii przyłączenia nieruchomości skarżącego do gminnej sieci wodociągowo-kanalizacyjnej. Sprawy te są uregulowane m.in. w ustawie o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków.