Pracownik płaci PIT od darmowego dojazdu do firmy

Tak orzekł WSA w Gliwicach 2 sierpnia 2011 (I SA/Gl 24/11).

Sąd wyjaśnił, że obowiązkiem pracodawcy jako płatnika jest obliczenie i pobranie zaliczek od uzyskanego w ten sposób dochodu oraz przekazanie ich na rachunek urzędu skarbowego.

Spółka finansowała przewóz swoich pracowników do miejsca pracy. Koszt tej usługi został ustalony w sposób zryczałtowany. W wyniku przeprowadzonej kontroli organ stwierdził, że zapewnienie pracownikom możliwości dojazdu do pracy jest ich przychodem ze stosunku pracy.

Spółka jako płatnik skorygowała deklaracje PIT a następnie złożyła wniosek o stwierdzenie nadpłaty. Jej zdaniem sfinansowanie pracownikom dojazdu do pracy jest nieodpłatnym świadczeniem wyłącznie dla tych osób, które z tego świadczenia korzystały.

Z uwagi na brak imiennej listy osób korzystających z usługi nie jest jednak możliwe przypisanie konkretnego świadczenia konkretnemu pracownikowi. Spółka podkreśliła, że nie jest znana jednostkowa cena zakupu usługi dla poszczególnego pracownika, tym samym nie jest możliwe ustalenie wartości świadczenia przypadającego na jednego pracownika.

Organ podatkowy wydał decyzję, w której odmówił spółce stwierdzenia nadpłaty. Wskazał, że finansowanie w całości lub w części przez pracodawcę świadczenia w postaci dojazdów pracowników do pracy jest dla nich przychodem ze stosunku pracy.

Spółka podtrzymała swoje stanowisko, zgodnie z którym zapłata za usługę w formie ryczałtu uniemożliwia ustalenie wartości świadczenia dla poszczególnego pracownika. Sprawa trafiła do WSA w Gliwicach.

Sąd oddalając skargę, stwierdził, że świadczenie strony skarżącej polegające na ponoszeniu kosztów dowozu bądź też częściowego sfinansowania dowozu zatrudnionych u niej pracowników do miejsca pracy i z powrotem było przychodem ze stosunku pracy.

Podlegało ono opodatkowaniu PIT. Powoływanie się na braki w ewidencjonowaniu tych przychodów nie może zwolnić skarżącej spółki od obowiązków obciążających ją jako płatnika zaliczek na podatek dochodowy.

Natalia Skowrońska Zespół Zarządzania Wiedzą Podatkową firmy Deloitte

Komentuje:

Anna Kubala konsultantka w Dziale Doradztwa Podatkowego firmy Deloitte (biuro w Katowicach)

Z ustnego uzasadnienia wyroku (pisemne nie jest jeszcze dostępne, a orzeczenie jest nieprawomocne) wynika, że WSA w Gliwicach nie opowiedział się za wyłączeniem konieczności opodatkowania przychodu z uwagi na brak możliwości przypisania konkretnej kwoty przychodu do określonego podatnika.

Sąd wskazał natomiast, że braki ewidencyjne po stronie płatnika (pracodawcy) nie mogą być uzasadnieniem niewywiązywania się z obowiązków płatnika.

W praktyce, zarówno w sytuacji przewozów pracowniczych jak również innych nieodpłatnych świadczeń, płatnicy często wskazują, że nie ma możliwości przypisania przychodu określonej wysokości do konkretnego pracownika, co powinno skutkować brakiem opodatkowania.

Dotyczy to w szczególności wypadków, gdy pracodawca płaci zryczałtowaną opłatę na rzecz podmiotu świadczącego usługi transportowe, czyli jest ona niezależna od liczby osób korzystających z przewozów. Również w analizowanym postępowaniu płatnik wskazał ten właśnie argument.

W rzeczywistości opłata taka może być niezależna od ilości osób faktycznie korzystających ze świadczenia. Zdarza się, że płatnicy nie sporządzają list osób korzystających z przewozów, nie jest prowadzona żadna inna ewidencja umożliwiająca ustalenie, kto i w jakim zakresie skorzystał ze świadczenia. Pracownicy korzystają z przewozów w różnym zakresie, tj. trasy przewozu mają różną długość.

Może się również zdarzyć, że pracownik z powodu choroby lub z innej przyczyny nie korzystał z przewozów. Pracownik może również korzystać z przewozów nieregularnie, w razie potrzeby. Płatnicy podnoszą niejednokrotnie, że świadczenie ma w pewien sposób charakter odpłatny a głównym jego celem może być np. zapewnienie ciągłości produkcji. Dotyczyć to będzie zwłaszcza zakładów pracy znajdujących się w bardziej niedostępnych komunikacyjnie miejscach.

Warto zwrócić uwagę, że na podstawie ustawy o PIT zwolniony jest zwrot kosztów dojazdu pracownika do zakładu pracy, ale tylko wówczas, gdy obowiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład pracy wynika wprost z przepisów innych ustaw. Niestety, większość podatników nie będzie mogła skorzystać z tego zwolnienia.

Należy wskazać, że jest to już kolejne orzeczenie dotyczące przewozów pracowniczych, które jest niekorzystne dla podatników. Sąd ponownie nie wskazał jednak, w jaki sposób ustalić taki przychód.

Czytaj również:

Zobacz serwis:

Dochody pracownika i zleceniobiorcy » Świadczenia dla pracowników » Transport