Ministerstwo Finansów w informacji przesłanej „RZ" (Przemysław Wojtasik, „Koniec z przywilejem po przekroczeniu limitu", „Rzeczpospolita" z 17 kwietnia 2013 r.) przedstawiło pogląd, iż po przekroczeniu rocznego limitu kosztów autorskich (42.764 zł w 2013 r.) płatnik obowiązany jest zaniechać potrącania kosztów obliczając zaliczkę na podatek.
Pogląd ten jest co najmniej kontrowersyjny w świetle przepisów PIT. Art. 22 ust. 9a PIT stanowi, że „W roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1–3, nie mogą przekroczyć 1/2 kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej". Treść przepisu odnosi się do rozliczenia „w roku podatkowym", każda z zaliczek jest zaś obliczana niezależnie (liniowo) za miesiąc jej wypłacenia. W szczególności nie ma tu zastosowania mechanizm kumulowania dochodów zaliczkowanych. Taki mechanizm, jeżeli występuje, jest wprost określony w ustawie (art. 32 PIT) – dotycząc jednak kwestii progresji stawek podatkowych, a nie limitu kosztów.
Wprowadzenie rocznego limitu kosztów nie spowodowało zmiany przepisów regulujących pobór zaliczek (art. 32 ust. 2 i art. 41 ust. 1 PIT). Nakazują one potrącić koszty uzyskania przychodów „w wysokości określonej w art. 22 ust. 9". Ustalana na podstawie tego przepisu wysokość kosztów nie podlega ograniczeniu kwotowemu. Stanowisko MF wydaje się zakładać, że art. 22 ust. 9a jest integralną częścią art. 22 ust. 9 – a zatem odwołanie się w art. 32 ust. 2 i art. 41 ust. 1 PIT do art. 22 ust. 9 odnosi się automatycznie również do ust. 9a tego przepisu. Tak jednak nie jest. Ust. 9a jest odrębną jednostką redakcyjną – co oznacza jej niezależne stosowanie. Odrębność ust. 9 i ust. 9a podkreśla fakt, że nowo wprowadzony do ustawy art. 22 ust. 10a PIT dodatkowo (w stosunku do ust. 10) wskazuje możliwość potrącenia kosztów rzeczywistych w razie przekroczenia limitu określonego w ust. 9a. Gdyby ust. 9 i 9a stanowiły łącznie stosowany zapis (normę), prawo do potrącenia kosztów rzeczywistych określone w ust. 10 dotyczyłoby łącznie ust. 9 i ust. 9a i nie wymagałoby dodatkowego zapisu ustawowego.
Wykładnia celowościowa nie uzasadnia stosowania poglądu ministra finansów
Również wykładnia celowościowa nie uzasadnia stosowania poglądu MF. Limit kosztów stosowany jest łącznie do wszystkich przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 9 PIT. W razie wielości płatników, suma dochodów może przekroczyć limit kosztów, chociaż każdy z płatników potrącałby nadal koszty w zakresie swoich wypłat. Konstrukcja wnioskowana przez MF nie zapewni zatem zbieżności kosztów potrąconych na etapie zaliczek z kosztami rocznymi.
