Dokumentacja medyczna: bliscy zmarłego mają problem

W doktrynie prawa i orzecznictwie poważne wątpliwości wciąż budzi problematyka dostępu do dokumentacji medycznej, w szczególności dokumentacji zmarłego pacjenta – pisze prawnik Robert K. Adamczewski.

Publikacja: 11.02.2014 07:26

Red

Regulację prawną w tym zakresie zawiera art. 26 ust. 1 i 2 ustawy o prawach pacjenta. Przepis ten stanowi, że podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych udostępnia dokumentację medyczną pacjentowi lub jego przedstawicielowi ustawowemu bądź osobie upoważnionej przez pacjenta (ust. 1). Zgodnie zaś z ust. 2 po śmierci pacjenta prawo wglądu w dokumentację medyczną ma osoba upoważniona przez pacjenta za życia.

Chciałbym w artykule wskazać na kwestie udostępniania dokumentacji w sytuacji, gdy zmarły pacjent upoważnił uprzednio kogoś bliskiego, ale zgoda w tym zakresie wyrażona została w innej placówce niż ta, w której pacjent zmarł (np. w innym szpitalu czy w poradni lekarza rodzinnego).

Skutki prawne

W przypadku gdy w treści oświadczenia pacjent wprost stwierdził, iż zgoda na udostępnienie dokumentacji dotyczy jej pozyskania na wypadek śmierci składającego oświadczenie, to winna ona wywierać skutki prawne w każdej placówce opieki medycznej. W praktyce jednak bywa różnie, a zazwyczaj bliscy zmarłego spotykają się z odmową przy zastosowaniu argumentacji, iż zgoda pacjenta dotyczyła konkretnej placówki, w której została sformułowana, a zmarł on w innej.

Z powoływanych na wstępie przepisów nie można jednak wyprowadzić wniosku (jak to czynią jednostki medyczne), że potrzebne jest szczególne upoważnienie na wypadek śmierci pacjenta złożone w konkretnej placówce (w której doszło do zgonu). Takie rozumienie wskazanych przepisów prowadziłoby do nieakceptowalnej – z punktu widzenia logiki, ale i zasad wykładni systemowej i funkcjonalnej – sytuacji, że aby wskazane oświadczenie miało moc wiążącą i osoba bliska mogła skutecznie domagać się wydania dokumentacji zmarłego, to do zgonu musiałby dojść właśnie w tej konkretnie jednostce medycznej, w której pacjent złożył oświadczenie.

Oświadczenie

W przepisach regulujących zasady udostępnienia dokumentacji medycznej przewidziano możliwość zawarcia stosownych upoważnień w indywidualnej wewnętrznej dokumentacji lub też dołączenia do tej dokumentacji takiego oświadczenia. Z przepisów wynika zatem, że pacjent może obecnie sporządzić takie oświadczenie zarówno w ramach dokumentacji medycznej, jak i poza nią i tylko od jego woli zależało będzie, jaką treść i jaki zakres upoważnienia obejmie to oświadczenie. Jeśli oświadczenie to przybiera najszerszą możliwą formę o upoważnieniu określonej osoby do uzyskiwania dokumentacji medycznej pacjenta po jego śmierci i zostanie załączone do dokumentacji medycznej określonej jednostki chorobowej, w konkretnej jednostce służby zdrowia, to niezależnie od tego, który podmiot medyczny będzie później świadczeniodawcą wytwarzającym dokumentację medyczną, ma – w mojej ocenie – obowiązek respektowania oświadczenia wskazującego upoważnioną osobę do uzyskiwania dokumentacji po śmierci pacjenta.

Nie ma zatem racjonalnego powodu, aby traktować oświadczenie pacjenta złożone w innej jednostce medycznej, dotyczące dostępu do jego dokumentacji po śmierci, a upoważniające osobę bliską do uzyskania jej dokumentacji, jako sporządzone na użytek tylko świadczeniodawcy, który założył historię choroby, w której oświadczenie takie się znalazło. Warunkiem jest jednakże, aby zostało ono sporządzone w sposób ogólny – „na wypadek śmierci". Niewątpliwie zatem powinno się przyjąć w takich sytuacjach, że zamierzeniem pacjenta było ogólne upoważnienie o dostępie do dokumentacji, niezależnie do tego, gdzie ewentualnie dojdzie do zgonu pacjenta.

Istotne jest też ustalenie w takich przypadkach, że skoro pacjent nie cofnął raz udzielonej zgody, to zachowuje ona swoją aktualność. Nie mogą być tutaj decydujące argumenty przeciwników tej tezy, iż stanowiłoby to naruszenie tajemnicy lekarskiej, naruszenie prawa do prywatności i zachowania w tajemnicy informacji o stanie zdrowia zmarłego. Skoro bowiem świadomie wyraził zgodę na udostępnienie swojej dokumentacji i jej nie odwołał, to uznać należy, iż jego oświadczenie pozostaje w mocy.

Ograniczenia ?bez podstaw

Reasumując, na szerokie rozumienie pojęcia udostępnienia dokumentacji medycznej wskazuje w szczególności wykładnia systemowa i funkcjonalna, do których należy sięgnąć, ponieważ wykładnia językowa nasuwa uzasadnione wątpliwości interpretacyjne. Ustawodawca w art. 26 ust. 2 ustawy o prawach pacjenta użył co prawda terminu „prawo wglądu w dokumentację medyczną" w przypadku osoby upoważnionej przez zmarłego pacjenta, jednak zakładając racjonalność ustawodawcy, nie sposób uznać, jak wywodzą przeciwnicy tezy o szerszym dostępie do dokumentacji, że jego celem było zawężenie uprawnień do udostępnienia dokumentacji jedynie do sytuacji śmierci pacjenta w tej konkretnej placówce medycznej, w której złożył stosowne oświadczenie. Takie ograniczenie uprawnień nie wynika bowiem wprost z żadnych przepisów prawa regulujących prawo dostępu do dokumentacji medycznej.

Jako dodatkowy argument można końcowo wskazać także nowelizacje przepisów prawa, które idą w kierunku poszerzania uprawnień dostępu pacjenta i osób z nim spokrewnionych do danych chronionych tajemnicą lekarską w procesie dochodzenia odpowiedzialności zawodowej za błędy wyrządzone przy leczeniu. Przykładowo regulacja wglądu w dokumentację medyczną zmarłego pacjenta w postępowaniu w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej lekarzy – wprowadzona od 01.01.2010 r. przez ustawę z 02.12.2012 r. o izbach lekarskich (DzU nr 219, poz. 1708). Na podstawie art. 57 ust. 3 tej ustawy w razie śmierci pokrzywdzonego jego prawa w postępowaniu w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej lekarzy, w tym prawo dostępu do informacji medycznej oraz dokumentacji medycznej, może wykonywać małżonek, wstępny, zstępny, rodzeństwo, powinowaty w tej samej linii lub stopniu, osoba pozostająca w stosunku przysposobienia oraz jej małżonek, a także osoba pozostająca we wspólnym pożyciu. W przypadku gdy organ prowadzący postępowanie dysponuje informacjami o tych osobach, powinien pouczyć o przysługujących uprawnieniach co najmniej jedną z nich.

CV

Autor jest doktorem nauk prawnych, referendarzem sądowym w WSA ?w Łodzi

Regulację prawną w tym zakresie zawiera art. 26 ust. 1 i 2 ustawy o prawach pacjenta. Przepis ten stanowi, że podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych udostępnia dokumentację medyczną pacjentowi lub jego przedstawicielowi ustawowemu bądź osobie upoważnionej przez pacjenta (ust. 1). Zgodnie zaś z ust. 2 po śmierci pacjenta prawo wglądu w dokumentację medyczną ma osoba upoważniona przez pacjenta za życia.

Chciałbym w artykule wskazać na kwestie udostępniania dokumentacji w sytuacji, gdy zmarły pacjent upoważnił uprzednio kogoś bliskiego, ale zgoda w tym zakresie wyrażona została w innej placówce niż ta, w której pacjent zmarł (np. w innym szpitalu czy w poradni lekarza rodzinnego).

Pozostało 89% artykułu
Opinie Prawne
Maciej Gawroński: Za 30 mln zł rocznie Komisja będzie nakładać makijaż sztucznej inteligencji
https://track.adform.net/adfserve/?bn=77855207;1x1inv=1;srctype=3;gdpr=${gdpr};gdpr_consent=${gdpr_consent_50};ord=[timestamp]
Opinie Prawne
Wojciech Bochenek: Sankcja kredytu darmowego to kolejny koszmar sektora bankowego?
Opinie Prawne
Tomasz Pietryga: Sędziowie 13 grudnia, krótka refleksja
Opinie Prawne
Rok rządu Donalda Tuska. "Zero sukcesów Adama Bodnara"
Materiał Promocyjny
Bank Pekao wchodzi w świat gamingu ze swoją planszą w Fortnite
Opinie Prawne
Rok rządu Donalda Tuska. "Aktywni w pracy, zapominalscy w sprawach ZUS"