Demokracja walcząca - Tomasz T. Koncewicz o obronie zasad państwa prawa

Termin „demokracja walcząca" (ang. militant democracy, niem. Streitbare demokratie) został stworzony w 1937 r. przez amerykańskiego politologa i uchodźcę z nazistowskich Niemiec Karla Loewensteina. Loewenstein (mając w pamięci sposób dojścia do władzy Hitlera wykorzystującego słabość Republiki Weimarskiej) podkreślał, że „demokracja nie może stać się koniem trojańskim, dzięki któremu wróg wkracza do miasta".

Jego myśl odcisnęła piętno nie tylko na konstytucyjnym systemie powojennych Niemiec, ale także na wyborach innych państw powojennej Europy i organizacji chroniących prawa człowieka (np. art. 17 europejskiej konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności podkreśla, że żadne z jej postanowień nie może być wykorzystane do „podjęcia działań lub dokonania aktu zmierzającego do zniweczenia praw i wolności chronionych przez Konwencję"). Pomne tragicznej historii państwa uznały za wskazane działać prewencyjnie i antycypacyjnie, bronić swoich systemów demokratycznych przed zamachami i atakami od wewnątrz, zamiast czekać, aż system zostanie rozmontowany przez siły mu wrogie przy użyciu mechanizmów demokratycznych.