Goebbels, oskarżenie o twórcze rozwijanie sentencji przypisywanej temuż, Pinokio i pięciokrotne posługiwanie się pojęciem „kłamstwo" to tylko drobny wycinek strumienia świadomości Jerzego Surdykowskiego w krótkim felietonie o tytule, a jakże, „Metafizyka kłamstwa" („Rzeczpospolita", 26 października). Autor tego paszkwilu (bo jak inaczej odbierać tezę o kompetencjach propagandowych przewyższających Goebbelsa) prawdopodobnie nieświadomie, niczym w samospełniającej się przepowiedni, sam raczy czytelników kłamstwem. Gdyby zajrzał do przepisów regulujących powoływanie sędziów w Niemczech i Hiszpanii, z pewnością takich nierzetelnych wywodów okraszonych tak surową oceną by nigdy nie sformułował.