CBA - urząd z partyjną tożsamością

[b][link=http://blog.rp.pl/blog/2009/10/06/waldemar-kuczynski-cba-urzad-z-partyjna-tozsamoscia/]Skomentuj[/link][/b]

Centralne Biuro Antykorupcyjne winno być zlikwidowane lub poddane detoksykacji. A oto uzasadnienie. CBA nie jest normalną instytucją powołaną do ścigania jednej z najdokuczliwszych patologii w życiu publicznym. U jego narodzin nie leży korupcja, która pojawia się wszędzie – także w wielu różnych partiach, a nie tylko w niektórych. CBA jest zbudowane na partyjnej, pisowskiej diagnozie, błędnej, wręcz paranoicznej.

Chodzi o głoszony przez braci Kaczyńskich, najczęściej i najpełniej przez Jarosława, a także przez ich partię pogląd o układzie, podskórnej, gigantycznej superstukturze powiązań oplatającej kraj i zamieniającej formalne instytucje demokracji w fasadę. To jest ideologiczny kamień węgielny PiS, czy kaczyzmu, orientujący resztę poglądów tej partii na państwo ku rozwiązaniom śledczym, represyjnym, autorytarnym.

[srodtytul] Układu ani śladu[/srodtytul]

O układzie dziś PiS mówi rzadziej, ale w jego ideologii tkwi on tak mocno jak wtedy, gdy Kaczyński był premierem i układ gościł codziennie w mediach, też w postaci skuwanych ludzi. Ta superstruktura składać się miała z nomenklatury komunistycznej, peerelowskich służb specjalnych i części dawnej opozycji demokratycznej, która zaprzedała się czerwonym, stanąwszy tam gdzie ZOMO. Generalnie z wrogów braci Kaczyńskich i PiS, jedynej partii bez układowej skazy.

Centralne Biuro Antykorupcyjne utworzono, by ścigać tę superstrukturę, a nie korupcję w ogóle. Od narodzin jego pole zainteresowania zawężono do tego celu. Dla realizacji tego celu ukształtowano ideologię urzędu odgrywającą o wiele większą rolę niż w innych służbach. Pod ten cel dobierano i motywowano ludzi, zarówno wykonawców, jak i kierowników.

Szef CBA, jeden z najwierniejszych ludzi Kaczyńskich i najbardziej w układ wierzących, motywacji nie potrzebował dostawać, on miał ją nadać podwładnym. Inaczej mówiąc, utworzono w strukturach państwa urząd z partyjną tożsamością, który miał odkryć i zwalczyć coś, w czego istnienie, z pewnością przekraczającą 100 procent, wierzyło kilku polityków – bez gwarancji, że to, w co wierzyli, istnieje naprawdę. Urząd mający być pięścią do rozbijania układu – głównej przeszkody w budowaniu polskiej Polski, czyli IV RP – wyposażono w liczną kadrę, górę pieniędzy i nowoczesne techniki.

Dano mu też ogromną autonomię, prawie niezależność od struktur i władz zdeprawowanej, w oczach twórców CBA, Trzeciej Rzeczypospolitej. Stworzono więc w ramach demokratycznego ustroju twór mający cechy policji politycznej podporządkowanej jednej partii i realizującej jej wizję porządku społecznego. Ta pretoria, silnie motywowana pieniężnie i ideowo oraz popędzana, bo sukcesy musiały być, ruszyła w Polskę.

I okazało się, że właściwie "układu ani śladu", że czas płynie i narasta dramatycznie potrzeba dania dyspozytorowi, czyli szefowi partii rodzicielki, dowodów, że jego wieloletnie gadanie nie jest polityczną paranoją, lecz prawdziwą prawdą. Pod presją tej potrzeby potwierdzenia solidności węgielnego kamienia PiS, bo coraz częściej pytano, gdzie ów układ, znalazły się wtedy wszystkie służby specjalne, a także prokuratura, nie tylko CBA.

Skoro nie dawało się odkryć układu, to zaczęto go tworzyć przez wytwarzanie jego przedstawicieli z pomocą agentów Tomaszów i podobnych technik podpuszczania, za które Mariusz Kamiński właśnie usłyszał zarzuty prokuratorskie. Niestety, owocem zabiegów o potwierdzenie faktami politycznej paranoi jest dzisiaj także grób Barbary Blidy, której nałożenie kajdanek miało wreszcie doprowadzić do "wyjścia na lewicę", jak to powiedział jeden z łowców układu. Układu nie znaleziono, w pościgu za nim wywróciła się władza PiS, ale CBA szuka go dalej.

[srodtytul]Kolesiostwo i prowokacja[/srodtytul]