Na zainstalowaną ogólną moc elektrowni, ok. 34,4 gigawata, prawie 90 proc. pochodzi z zawodowych elektrowni opalanych jednym z wymienionych rodzajów węgla. Pozostała moc to różne elektrownie wodne, elektrociepłownie i w bardzo, niestety, niewielkim stopniu elektrownie wiatrowe.
Przy zainstalowanej mocy 34,4 GW tzw. moc dyspozycyjna wynosi 30,4 GW (koniec 2005 r.). Szczytowe zapotrzebowanie na moc ocenia się na 23 – 25 GW, rezerwy operacyjne na 2,5 – 4 GW. Wskazuje to na wykorzystanie praktycznie w pełni istniejących zasobów. Saldo importu/eksportu oceniane jest na 2 GW.
Polski system energetyczny (energii elektrycznej) ma niewielkie możliwości przesyłowe, w szczególności do Czech i na Słowację, gdzie są czynne linie wysokiego napięcia
400 kV (oprócz jednej lokalnej linii 220 kV), do Niemiec (dwie linie 400 kV i jedna 220 kV) oraz kabel 450 kV do Szwecji. Połączeń z sąsiadami na Wschodzie praktycznie brak oprócz dwóch lokalnych linii 220 kV z Białorusią.
Przedstawiony stopień integracji Polski z resztą UE jest dalece niewystarczający z powodu: 1. niewielkich ilości energii, jaką istniejące połączenia są w stanie zapewnić, 2. dużego zapotrzebowania na dodatkowe moce związane z niezbędną modernizacją bazy wytwórczej w Polsce, a co za tym idzie, czasowym wyłączaniem istniejących mocy, oraz 3. zagwarantowania użytkownikom energii elektrycznej w Polsce dostępu do niej po konkurencyjnych cenach.
