Motoryzacja żyje dopłatami

[b]Rz: Za dwa tygodnie we Frankfurcie rozpocznie się Salon Samochodowy. Jakie pana zdaniem będą tam nastroje?[/b]

[b] Osamu Masuko, prezes Mitsubishi Motor Corp.:[/b] Nadal nie najlepsze. Od ponad roku światowa motoryzacja jest w kryzysie. Mitsubishi ze względu na oszczędności zrezygnowało z udziału w tej wystawie. Nie jeździmy już także do Detroit. W czasie kryzysu tnie się koszty wszędzie tam, gdzie tylko jest to możliwe. Ale nie oszczędzamy na uczestnictwie w targach w Szanghaju i w Tokio.

[b]Władze w wielu krajach zdecydowały się na wsparcie sprzedaży aut z budżetu. Czy nie obawia się pan, że kiedy dopłaty za złomowanie zostaną wycofane, znów dojdzie do zapaści?[/b]

To poważne zagrożenie, liczymy się z nim. Ale ożywienie na rynku wymuszone dopłatami nie jest prawdziwe. To tak jak życie na kroplówce. Chociaż nie ukrywam, że ucieszyła mnie informacja o rozważaniu przez rządy francuski i niemiecki nowego programu dopłat. Sądzę jednak, że i bez nich w przyszłym roku w wielu krajach na świecie dojdzie do nieznacznej poprawy. W Polsce dopłat nie było, a nasza sprzedaż idzie doskonale. Na całym świecie, zanim zaczął się kryzys w 2008 roku, mieliśmy sześć dobrych lat. Teraz chciałbym tylko stabilnych kursów wymiany oraz stóp procentowych, bo ich rozchwianie stwarza poważne kłopoty.

[b]Na rynku motoryzacyjnym jest dzisiaj wiele transakcji, koncerny się łączą, a Mitsubishi idzie pod prąd. Rozstaje się, najpierw z Daimlerem Chryslerem, potem już z samym Chryslerem. Czy nie wierzy pan w to, co mówi prezes Fiata Sergio Marchionne, że przeżyje ten, który produkuje ponad 5 mln. aut?[/b]

Nie wierzę, że duże jest piękne. Gdyby tak było, to czemu upadły General Motors i Chrysler? W latach 90. przeżyliśmy „gorączkę fuzji”. Jaki dzisiaj jest ich efekt? Daimler sprzedał Chryslera, GM zrezygnował z Isuzu, z Subaru, z Fuji Heavy. Te przykłady można mnożyć, bo okazało się, że taki model biznesowy po prostu nie działa i trzeba go zmienić. Nie mówię, że bliskie powiązania firm nie mają sensu, ale firmy muszą mieć takie same cele. Wtedy można oczekiwać korzyści. Dlatego współpracujemy blisko z różnymi firmami. Ale jeśli jedynym efektem ma być ekonomia skali, taka fuzja nie ma sensu. I trzeba pamiętać, że rozwody są bardzo kosztowne.

[b]Rok temu w Rumunii zapowiedział pan poważne inwestycje. Czy kryzys nie zmienił planów Mitsubishi?[/b]

Zostaliśmy zmuszeni do zmiany decyzji. W kryzysie staramy się wykorzystać wszystkie nasze dostępne moce, a nie powiększać je. Cięcie kosztów nie pozwala na takie plany.

[b]Mówił pan o rosnącym polskim rynku. Czy nigdy nie rozważał pan budowy fabryki w Polsce?[/b]

Takie decyzje podejmujemy, kiedy sprzedaż naszej marki sięga 100 tys. aut. 10 – 20 tysięcy, jak to ma miejsce w Polsce, to zbyt mało. Nie wykluczam jednak takiej decyzji w przyszłości, kiedy wielkość sprzedaży w Polsce sięgnie miliona pojazdów, a nasz udział w nim dojdzie do 10 proc.

[b]Fabryka w Polsce dałaby wam możliwości bezcłowego eksportu na pozostałe 26 rynków UE, przy tym siła robocza jest u nas tańsza na Zachodzie. Czy to zbyt mało?[/b]