Aktualizacja: 03.06.2011 02:36 Publikacja: 03.06.2011 02:36
Foto: ROL
Rz: Na czym Ericsson będzie w przyszłości zarabiał?
Hakan Eriksson:
Właściwie w bardzo podobny sposób do tego, co robimy obecnie. Chociaż Ericsson staje się coraz bardziej firmą dostarczającą usługi, a coraz mniej firmą produkcyjną. W tej chwili 40 – 45 proc. naszych przychodów pochodzi ze sprzedaży usług.
Czy macie obecnie jakiś nowy produkt, który może się okazać hitem na rynku?
Wszystko, co jest związane z systemami szerokopasmowymi – z Internetem tak stacjonarnym, jak i bezprzewodowym.
Niektóre produkty rozwijacie we współpracy z zewnętrznymi firmami. Czy to jest właśnie wasza strategia: nie kupować, ale współpracować?
Kiedyś warto było produkować wszystko. Teraz, przy rozwiniętych technologiach i tempie, w jakim się zmieniają, nie można już wszystkiego robić samemu. Dlatego wykorzystujemy firmy zewnętrzne i od nich kupujemy oprogramowanie czy sprzęt. To nadal są produkty Ericssona, tyle że to nie my jesteśmy ich producentem. Wytwarzają je firmy czasami tak ogromne jak Intel, kiedy indziej zupełnie małe.
W naszym kraju Ericsson współpracuje z polską firmą, Ericpolem. Dlaczego akurat ją wybraliście?
Ericpol ma to wszystko, czego szukaliśmy: jest we współpracy bardzo elastyczny, kompetentny i innowacyjny. Tak samo jak nasi partnerzy w Indiach czy Chinach. Takie firmy traktujemy tak samo jak te, których jesteśmy właścicielami. Nie ukrywam, że jest to komfortowa sytuacja, bo jeśli sytuacja na rynku się pogarsza, nie mamy problemów z zarządzaniem siłą roboczą.
Ericsson zdecydował się na stworzenie kolejnego centrum badań i rozwoju, tym razem w Dolinie Krzemowej, a pan musiał się przeprowadzić ze Sztokholmu do San Jose. Co zdecydowało o podjęciu tej decyzji?
Tutaj dzieje się wszystko, co jest ważne dzisiaj dla naszej branży. Jako osoba odpowiedzialna za technologię w Ericssonie nie mogłem być z dala od miejsca najważniejszych wydarzeń. Zresztą nie była to tylko moja decyzja, ale całego zarządu. A skoro Dolina Krzemowa jest centrum najważniejszych wydarzeń w dziedzinie technologii, logiczne było, że powinna się tutaj znaleźć osoba odpowiedzialna w Ericssonie za rozwój w tym obszarze.
Centra R&D Ericssona znajdują się w Sztokholmie, Szanghaju, indyjskim Banglore i pod San Francisco, czyli we wszystkich strefach czasowych. Czy to nie utrudnia wam komunikacji?
Niestety, to jest koszt obecności w najważniejszych miejscach na świecie dla tej branży. No cóż, zawsze ktoś musi obudzić się w środku nocy, kiedy indziej nie zje obiadu czy później pójdzie spać. Ale za to możemy być pewni, że nic ważnego nam nie umknie.
Jak pan myśli, dlaczego w Europie nie powstała Dolina Krzemowa?
Są centra, w których skupiają się firmy zajmujące się rozwiniętymi technologiami. Nie mamy w Europie problemu ani z talentami, ani z finansowaniem badań i rozwoju. Pod Sztokholmem mamy takie centrum, które nazywamy doliną bezprzewodową, stamtąd na przykład pochodzą technologie GSM. Nie mamy się czego wstydzić. Oczywiście nie możemy się porównywać z Doliną Krzemową, bo drugiego takiego miejsca nie ma na świecie. W Europie dodatkowo jest jeszcze rywalizacja pomiędzy poszczególnymi krajami, bo centra IT zawsze są prestiżowe i każdy chce je mieć.
A świat jest już tak zbudowany. Paryż zawsze był uważany za centrum artystyczne, Dolina Krzemowa za technologiczne, a Londyn i Nowy Jork to centra finansowe. Duże firmy przyciągają mniejszych dostawców i powstaje centrum – obojętnie w jakiej branży.
© Licencja na publikację
© ℗ Wszystkie prawa zastrzeżone
Źródło: Rzeczpospolita
Rz: Na czym Ericsson będzie w przyszłości zarabiał?
Hakan Eriksson:
GUS opublikował właśnie dane na temat stanu polskiej gospodarki w II kwartale. I nie są to wcale dane bardzo optymistyczne, choć na pierwszy rzut oka mogą się takie wydawać.
Raty kredytów wyższe nawet o połowę? Choć prawdopodobieństwo takiego scenariusza nie jest dziś wysokie, nie jest on jednak niemożliwy.
Homo oeconomicus zaczął być prezentowany jako „bezduszna" i „agresywna" maszyna do kalkulowania kosztów i korzyści, działająca wedle zasady, że ekonomiczny cel, czyli maksymalizacja własnych korzyści, uświęca środki.
Nikt od 20 lat tak bardzo nie nakręcił wzrostu cen w Polsce, jak pandemia pod rękę z lekceważącą inflację Radą Polityki Pieniężnej.
Bank zachęca rodziców do wprowadzenia swoich dzieci w świat finansów. W prezencie można otrzymać 200 zł dla dziecka oraz voucher na 100 zł dla siebie.
Analiza skutków rządów 50 populistycznych liderów, w różnych okresach i krajach, wykazała, że ich ambitne plany kończą się nieodmiennie trwałym spowolnieniem wzrostu.
Czy prawo do wypowiedzi jest współcześnie nadużywane, czy skuteczniej tłumione?
Z naszą demokracją jest trochę jak z reprezentacją w piłkę nożną – ciągle w defensywie, a my powtarzamy: „nic się nie stało”.
Trudno uniknąć wrażenia, że kwalifikacja prawna zdarzeń z udziałem funkcjonariuszy policji może zależeć od tego, czy występują oni po stronie potencjalnych sprawców, czy też pokrzywdzonych feralnym postrzeleniem.
Niektóre pomysły na usprawnienie sądownictwa mogą prowadzić do kuriozalnych wręcz skutków.
Hasło „Ja-ro-sław! Polskę zbaw!” dobrze ilustruje kłopot części wyborców z rozróżnieniem wyborów politycznych i religijnych.
Ugody frankowe jawią się jako szalupa ratunkowa w czasie fali spraw, przytłaczają nie tylko sądy cywilne, ale chyba też wielu uczestników tych sporów.
Współcześnie SLAPP przybierają coraz bardziej agresywne, a jednocześnie zawoalowane formy. Tym większe znacznie ma więc właściwe zakresowo wdrożenie unijnej dyrektywy w tej sprawie.
To, co niszczy demokrację, to nie wielość i różnorodność opinii, w tym niedorzecznych, ale ujednolicanie opinii publicznej. Proponowane przez Radę Ministrów karanie za „myślozbrodnie” to znak rozpoznawczy rozwiązań antydemokratycznych.
Masz aktywną subskrypcję?
Zaloguj się lub wypróbuj za darmo
wydanie testowe.
nie masz konta w serwisie? Dołącz do nas
