Popyt na stal będzie rósł

Rz: Jaki był 2013 rok ?dla polskiej części grupy?

Sanjay Samaddar:

Warunki dla naszej działalności w 2013 r. nadal były trudne. Popyt na stal pozostawał na poziomie o 30 proc. niższym niż w  przedkryzysowym 2007 r. W IV kwartale wskaźniki ekonomiczne się poprawiły, dlatego pozostajemy ostrożnymi optymistami, jeśli chodzi o perspektywy na rok 2014.

Skupiacie 70 proc. potencjału produkcyjnego polskiego przemysłu hutniczego. Jakie są wasze prognozy odnośnie do produkcji i zużycia stali w Polsce i na świecie w 2014 r. oraz kolejnych latach?

Wierzymy, że najniższy punkt cyklu gospodarczego jest już za nami. Wskaźniki ekonomiczne sugerują, że następuje poprawa. Pozytywne sygnały widoczne są w Ameryce, gdzie pojawiło się ożywienie gospodarcze napędzane przez wydatki konsumentów. Unia Europejska wydaje się wychodzić z recesji. Produkcja przemysłowa wzrosła w drugiej połowie roku, co dobrze rokuje na 2014 r. Chociaż w krajach UE-27 oczekiwana jest raczej skromna poprawa, ze wzrostem popytu na stal tylko na poziomie 2,1 proc. w 2014 r. do 137,8 mln ton, średnioterminowe prognozy Euroferu dla UE zakładają wzrost zużycia do ponad 160 mln ton w 2018 r.

Co do prognoz dla polskiej części sektora, przewiduje się, że popyt stymulowany będzie w dużej mierze przez nową perspektywę finansową UE. Większość środków zostanie przeznaczona na infrastrukturę – drogi i kolej, a także na projekty z zakresu ochrony środowiska. Hutnicza Izba Przemysłowo-Handlowa prognozuje, że zużycie jawne wyrobów stalowych wzrośnie w 2014 r. o 4–5 proc. w porównaniu z ubiegłym.

Które branże będą generować w Polsce popyt na stal w najbliższym czasie?

Myślę, że wzrośnie popyt w sektorze budowlanym. W 2014 r. oczekiwana jest stabilizacja rynku, a widoczna poprawa powinna nastąpić w 2015 r.

W drugiej połowie stycznia oficjalnie otwieracie produkcję długiej szyny. Co obiecujecie sobie po tej inwestycji?

Projekt, którego realizacja kosztowała 140 mln zł, ma kluczowe znaczenie dla utrzymania i wzmocnienia naszego udziału w rynku. Długie szyny mają zastosowanie m.in. w infrastrukturze kolei dużych prędkości. Mając na uwadze plany rozwoju infrastruktury kolejowej w Polsce (HIPH podaje, że tylko w 2014 r. na same linie kolejowe zostanie przeznaczone 9 mld zł, czyli o dwie trzecie więcej niż w 2013 r.), a także rosnący popyt za granicą, długa szyna jest strategicznym projektem o dużym znaczeniu dla rozwoju infrastruktury w Polsce.

W ostatnich latach w branżę w Polsce biły nieuczciwe podmioty, oszukujące na VAT. Czy po wprowadzeniu jesienią ub.r. odwróconego VAT sytuacja się poprawiła? W jakim stopniu uderzyło to w Hutę Warszawa, która jest znacznym producentem prętów?

Cieszymy się, że głos producentów stali w Polsce został usłyszany i wprowadzono mechanizm odwrotnego obciążenia. W ub.r. aż 50 proc. prętów zbrojeniowych sprzedawanych na polskim rynku pochodziło z nielegalnego handlu. Spowodowało to brak zleceń dla firm przestrzegających przepisów. Pręty zbrojeniowe stanowią ok. 40 proc. produkcji Huty Warszawa. Dlatego boleśnie odczuliśmy drastyczny, systematyczny spadek liczby zamówień na pręty, spowodowany przez nielegalne praktyki. W styczniu i lutym 2013 r. zostaliśmy zmuszeni do podjęcia decyzji o czasowym wstrzymaniu produkcji stalowni i walcowni w Warszawie.

Jaka jest wartość inwestycji dokonanych przez AMP do 2013 r.? Jakie są plany inwestycyjne na kolejne lata?

W ciągu 10 lat od prywatyzacji wydaliśmy na inwestycje ponad 5 mld zł. W zeszłym roku ukończyliśmy kilka kolejnych dużych projektów inwestycyjnych, w tym budowę oczyszczalni ścieków w koksowni w oddziale w Krakowie (20 mln zł), modernizację linii ocynkowania ogniowego w Świętochłowicach (15 mln zł), remonty wielkich pieców nr 2 i 3 w Dąbrowie Górniczej (120 mln zł).

W lutym uruchomimy nowoczesne centrum serwisowe grodzic oraz produkcję długiej szyny (140 mln zł). W naszej koksowni w Zdzieszowicach prowadzona jest modernizacja wydziału wyrobów węglopochodnych, której koszt przekracza 200 mln zł.

Przed jakimi innymi wyzwaniami stoją producenci stali w Polsce?

Jest wiele rzeczy, które powinny być zrobione, aby polskie hutnictwo mogło konkurować na równych zasadach z producentami stali z krajów sąsiednich. Największym problemem jest akcyza na produkty energetyczne, która jest najwyższa w Europie. Kolejnym wyzwaniem są uprawnienia do emisji CO2. Jeśli producenci energii będą musieli kupować je na wolnym rynku, będą przerzucać te dodatkowe koszty na swoich klientów, w tym huty.