Urzędnik to nie lekarz

Przerażająca dla mnie jest wizja, że kiedyś ktoś porzuci kolumny liczb i będzie próbował leczyć. By móc z powrotem stać się lekarzem wykonującym zawód, trzeba przejść swego rodzaju katharsis, żeby zrozumieć, że dobro chorego jest nieporównanie cenniejsze od przepisów NFZ, które w świadomości urzędników są świętą księgą ochrony zdrowia.

Oczywiście, jestem w pełni świadomy, że ci, którzy są dzisiaj urzędnikami NFZ, oczekują, by moja wypowiedź brzmiała następująco: cieszymy się, że nasi koledzy z NFZ, pracując tam, nabierają doświadczenia, jak leczyć tanio, najlepiej nie przepisując leków; że mają wiedzę, jak unikać zasadzek sprokurowanych przez kontrolę oraz jak ustawiać swoich pacjentów – zwanych petentami – w kolejki itp.

Niestety, nie usłyszą tego ode mnie. Nie można bowiem ludzi leczyć bezkosztowo, a po latach spędzonych na posadzie urzędnika udawać, że to było takie samo wykonywanie zawodu jak codzienne badanie i diagnozowanie chorych. Wiedza oraz umiejętności lekarskie nabywane każdego dnia nie mogą być traktowane identycznie z siedzeniem za biurkiem. Dlatego apeluję do rządzących o zmianę przepisów regulujących te kwestie.