Coraz więcej urzędniczych funkcji jest uznawanych za wykonywanie zawodu lekarza, np. zatrudnienie w podmiotach zobowiązanych do finansowania świadczeń opieki zdrowotnej ze środków publicznych, takich jak Narodowy Fundusz Zdrowia, czy kierowanie podmiotem leczniczym.
Uznawanie urzędniczych stołków za fotele w gabinecie to niebezpieczny trend, gdyż istotą zawodu lekarza jest kontakt z chorym człowiekiem i jego problemami. Trudno uznać otoczenie papierów za wypełnianie misji, jaką jest zawód lekarza. Tym bardziej że – jak wiemy z codziennej praktyki – papiery te są najczęściej niespójne, często nielogiczne i niekoniecznie przedkładają dobro pacjenta nad ekonomiczny dyktat.
Osoba zatrudniona przez płatnika świadczeń zdrowotnych zajmuje się kontrolowaniem, jakie drobne uchybienie popełnili jej koledzy lekarze, wystawiając receptę, w dokumentacji medycznej, w tabliczce na drzwiach gabinetu i jak drogie leki przepisali.