Administracja sanatorium lub szpitala może pracować krócej niż osiem godzin na dobę

Administracja szpitala, przychodni lub sanatorium nie będzie pracowała dłużej niż 7 godzin 35 minut na dobę, jeśli pracodawca zaliczy ich do pracowników działalności podstawowej

Publikacja: 29.02.2008 09:22

Jaka dobowa i tygodniowa norma czasu pracy obowiązuje od stycznia tego roku pracowników administracyjnych zakładu przyrodoleczniczego-przychodni uzdrowiskowej sanatorium na południu Polski? Chodzi mi np. o starszego inspektora do spraw planowania zabiegów

– pyta czytelniczka DOBREJ FIRMY.

Najpierw trzeba ustalić, czy zakład przyrodoleczniczy-przychodnia uzdrowiskowa ma status zakładu opieki zdrowotnej. Prawdopodobnie tak, bo jest to integralna część uzdrowiska, a większość z nich zalicza się do takich zakładów. Oferują one pacjentom całodobowe świadczenia zdrowotne. Skoro tak, to należy stosować w nich ustawę z 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (tekst jednolity DzU z 2007 nr 14, poz. 89 ze zm., dalej ustawa o ZOZ).

Jeśli jednak sanatorium nie ma statusu ZOZ, pracodawcę i pracowników obowiązuje kodeks pracy. A zgodnie z jego art. 129 § 1 norma dobowa dla zatrudnionego wynosi osiem godzin i przeciętnie 40 godzin w pięciodniowym tygodniu pracy z zachowaniem okresu rozliczeniowego przewidzianego u pracodawcy.

W ustawie o ZOZ nie ma jednak definicji pracownika zatrudnionego w zakładzie opieki zdrowotnej czy pracowników administracyjnych. Art. 32g ust. 2 ustawy o ZOZ mówi tylko o pracownikach technicznych, obsługi i gospodarczych. Czy jednak odnosi się to też do pracowników administracyjnych? Nie wiadomo.

Ustawa o ZOZ określa jednak innych pracowników. Pozwala to prawidłowo wskazać ich uprawnienia w ZOZ. Chodzi np. o pracownika wykonującego zawód medyczny, bo w ZOZ świadczeń zdrowotnych udzielają wyłącznie osoby wykonujące zawód medyczny oraz spełniające wymagania zdrowotne, określone w odrębnych przepisach. Są to osoby mające przygotowanie zawodowe (potwierdzone kwalifikacjami) do udzielania świadczeń zdrowotnych. Przez kwalifikacje należy rozumieć zasób wiedzy i umiejętności wymaganych do udzielania świadczeń zdrowotnych. Natomiast pracownicy mają wykonywać tę pracę fachowo, stale i w celach zarobkowych.

Pomocne w ustaleniu definicji zatrudnionych w ZOZ mogą być też dwa rozporządzenia ministra zdrowia i opieki społecznej z:

- 8 czerwca 1999 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników publicznych zakładów opieki zdrowotnej (DzU nr 52, poz. 543 ze zm.),

- 29 marca 1999 r. w sprawie kwalifikacji wymaganych od pracowników na poszczególnych rodzajach stanowisk pracy w publicznych zakładach opieki zdrowotnej (DzU nr 30, poz. 300 ze zm.).

Instytut Monitorowania Mediów, Raport NOM, październik 2024

"Rzeczpospolita" najbardziej opiniotwórczym medium w Polsce

Czytaj u źródła

To pierwsze wyróżnia pracownika działalności podstawowej. Jest nim pracownik medyczny, który ukończył wyższe studia medyczne lub średnią szkołę medyczną, jak również pracownik, który uzyskał wykształcenie wyższe lub średnie inne niż medyczne i posiadane przez niego kwalifikacje zawodowe mają zastosowanie przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych. Innym pracownikiem jest ten, którego praca pozostaje w związku z udzielaniem świadczeń zdrowotnych.

Podziałowi na pracowników działalności podstawowej oraz technicznych, obsługi i gospodarczych przypisano taryfikator kwalifikacyjny z drugiego rozporządzenia.

Jak jednak potraktować pracowników administracyjnych, o których pyta czytelniczka? To pracodawca zalicza poszczególne stanowiska do grup pracowniczych. Oczywiście mają na to wpływ też związki zawodowe działające w zakładzie przy tworzeniu przepisów wewnętrznych, tj. regulaminów pracy, wynagradzania lub układu zbiorowego pracy. W średnich i dużych zakładach istotną rolę przy ich powstawaniu mogą także odegrać rady pracowników.

Skoro więc ustawa o ZOZ nie przesądza, kto należy do pracowników administracyjnych, samodzielnie ustala to szpital czy uzdrowisko, wskazując, które stanowiska kwalifikują do technicznych, które do gospodarczych i obsługi, a które do administracyjnych. W ten sposób pracodawcy unikną problemów z prawidłowym określeniem norm czasu pracy dla tych osób. Dla pracowników działalności podstawowej wynoszą one 7 godzin 35 minut na dobę oraz przeciętnie 37 godzin 55 minut na tydzień, a dla pozostałych odpowiednio 8 i 40 godzin.

Jeśli u czytelniczki pracownik zajmuje się planowaniem zabiegów, to zazwyczaj pacjenci korzystają z nich w czasie podstawowej pracy uzdrowiska, czyli 7 godzin 35 minut. Nie ma więc potrzeby wydłużać ich ponad ten okres.

Prawo w Polsce
Dotacja dla PiS. Prof. Piotrowski: PKW wyszła poza swoje uprawnienia
Nieruchomości
Poświadczenie spadku u notariusza bez biegania do sądu. Plany resortu sprawiedliwości
Edukacja i wychowanie
Uczelnia ojca Rydzyka przegrywa w sądzie. Poszło o "zaświadczenie od proboszcza"
Edukacja i wychowanie
Spór o religię w szkołach się zaognia. Prawnicy: Kościół ma związane ręce
Konsumenci
Frankowicze grupowo wygrywają z bankiem. To pierwsza taka sprawa
Materiał Promocyjny
Nest Lease wkracza na rynek leasingowy i celuje w TOP10