Wskazana w uchwale data to dzień wejścia w życie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 15 marca2005 r. (sygn. K 9/04) uznającego unormowanie zawarte w art. 179 k.c. za sprzeczne z konstytucją. Z tym dniem art. 179 k.c. przestał obowiązywać.
Przepis ten pozwalał każdemu właścicielowi wyzbyć się nieruchomości przez zrzeczenie się jej. Taka niechciana nieruchomość stawała się automatycznie własnością gminy, na której obszarze jest położona, bez względu na to, czy ta życzyła sobie tego czy nie. Przepis pozwalał właścicielom pozbyć się na rzecz gminy bezwartościowych ruder, działek z niepotrzebnymi a kłopotliwymi w demontażu urządzeniami itp. To było powodem zakwestionowania go przed TK.
W sprawie, na której tle SN podjął swoją uchwałę, Skarb Państwa zrzekł się nieruchomości w Świerklańcu. Akt notarialny zrzeczenia został spisany 30 czerwca 2006 r., a więc jeszcze w okresie obowiązywania art. 179 k.c. Zgodnie z wnioskiem zawartym w akcie notarialnym referendarz sądowy wpisał w księdze wieczystej jako właściciela działek gminę Świerklaniec.
Gmina wystąpiła do sądu z pozwem przeciwko powiatowi o unieważnienie aktu notarialnego zrzeczenia, a także w odrębnym postępowaniu domagała się zmiany wpisu i wykreślenia jej z księgi jako właściciela. Sąd I instancji uznał, że skoro akt notarialny zrzeczenia został podpisany w okresie obowiązywania art. 179 k.c. i zrzeczenie nastąpiło z datą tego aktu, nie ma podstaw do podważenia wpisu.
W apelacji gmina m.in. przekonywała, że wniesienie sprawy o ustalenie nieważności aktu zrzeczenia zobowiązywało sąd co najmniej do zawieszenia postępowania w sprawie o wpis na podstawie art. 177 § 1 k.p.c. Argumentowała, że zrzeczenie się było nieważne, jako dokonane na podstawie przepisu uznanego przez TK za niezgodny z ustawą zasadniczą.