W art. 154 kodeksu cywilnego stwierdza się, że mury, płoty, rowy i inne podobne urządzenia znajdujące się na granicy gruntów sąsiadujących ze sobą służą do wspólnego użytku sąsiadów. Wyraźnie też wart. 154 k.c. zapisano, że sąsiedzi korzystający z tych urządzeń obowiązani są do ponoszenia wspólnych kosztów ich utrzymania. Przepisy milczą natomiast w kwestii pokrywania kosztów budowy.
[srodtytul]Do wspólnego użytku [/srodtytul]
W odniesieniu do murów, płotów, rowów i innych podobnych urządzeń znajdujących się na granicy gruntów obowiązuje domniemanie, że służą one do wspólnego użytku sąsiadów, zatem nie tylko właścicieli gruntu, ale także domowników, dzierżawców, użytkowników. To samo dotyczy drzew i krzewów znajdujących się na samej granicy. Z ich owoców mogą korzystać wspólnie. Sąsiadom wolno oczywiście poczynić zgodnie inne ustalenia.
W przepisach nie sposób z góry przewidzieć wszystkich możliwych, szczegółowych sytuacji. Dlatego w razie konfliktu, gdyby sprawa doszła do sądu, będzie on podczas rozstrzygania brał pod uwagę ustalone zwyczaje i zasady słuszności.
Domniemanie dotyczące wspólnego użytku obowiązuje bez względu na to, kto wzniósł dane urządzenie (płot, mur itd.) i którego z sąsiadów jest ono własnością, czy kto posadził drzewo lub krzew. Odrębną sprawą jest prawo własności płotu, muru, siatki itd. Przysługuje ono temu, kto kupił materiały i poniósł koszty budowy. Jeśli sąsiedzi ponieśli je wspólnie, ogrodzenie jest ich współwłasnością.
