Co daje zawarcie umowy przedwstępnej

Wyrok stwierdzający, że kontrahent ma obowiązek sprzedania mieszkania, domu czy innej nieruchomości, zastępuje umowę kupna-sprzedaży. Na jego podstawie, po wpłaceniu ceny uzgodnionej w notarialnej umowie przedwstępnej, nabywca staje się jej właścicielem. Z reguły sama perspektywa takich jej konsekwencji gwarantuje, że kontrahent z umowy się nie wycofa.

Prawo domagania się zawarcia umowy definitywnej (przyrzeczonej w umowie przedwstępnej) może być oczywiście zastrzeżone nie tylko dla kupującego, ale i dla sprzedawcy. Jednakże umowa przedwstępna sama przez się nie zapobiegnie sprzedaniu nieruchomości przez dotychczasowego właściciela osobie trzeciej.

Przed tym może kandydata na nabywcę uchronić wpisanie zastrzeżenia w księdze wieczystej nieruchomości. Trzeba w tym celu udać się do sądu wieczystoksięgowego prowadzącego tę księgę i złożyć wniosek o ujawnienie w niej jego roszczenia o zawarcie umowy definitywnej. Taką możliwość stwarza tylko umowa zawarta w formie aktu notarialnego.

Co istotne, termin umowy definitywnej nie musi być w umowie wstępnej ustalony precyzyjnie. Zasada bowiem jest taka, że jeśli go w niej nie wskazano, to umowa powinna być zawarta w odpowiednim terminie wyznaczonym przez kontrahenta żądającego jej zawarcia.

Jeśli prawo żądania zawarcia umowy przyrzeczonej mają obie strony i każda wyznaczyła inny termin, to wiążący jest termin wskazany przez tę stronę, która wcześniej go wyznaczyła. Jeżeli żaden z kontrahentów nie wyznaczy w ciągu roku terminu do jej zawarcia, żaden też nie może się tego potem domagać.